Το χρονικό ενός γάμου

Ίσως ο πιο φασαρτζίδικος γάμος της τελευταίας 7ετίας. Ένας από τους καλύτερους της τελευταίας δεκαετίας. Από που να ξεκινήσω. Από το γλέντι που ξεκίνησε Τρίτη βράδυ και κάθε βράδυ μέχρι το Σάββατο? Πέντε νύχτες, και τους γύφτους ξεπεράσαμε. Κάθε βράδυ ηχεία στην αυλή και η γειτονιά στο πόδι. Με αποκορύφωμα τη Πρασκευή το βράδυ όπου καταναλώθηκε η μεγαλύτερη ποσότητα αλκοόλ του 5ημέρου, μέχρι τισ 5 το πρωί ποντιακά και λαικά και μετα i love rock n roll. Η ατάκα του γαμπρού όταν ξύπνησε το επόμενο μεσημερι ήταν ''μονο betadine δεν ήπια χθες''. Το Σάββατο ήταν πιο χαλαρή η κατάσταση, το δεύτερο αρνί βγήκε από τη σούβλα στις 6 το πρωί και όμως το φάγανε τα θηρία, το πρώτο βγήκε στις 1. Α, το Σάββατο είχαμε και πυροτεχνήματα. Την Κυριακή, ημέρα γάμου είχαμε άλλα. Αν και το σπίτι απο την εκκλησία είναι με το ζόρι 100 μέτρα εμείς κάναμε 2 ώρες. Ναι 2 ώρες. Γιατί? Γιατί πηγαίναμε χορεύοντας, γιατί κάθε 10 μέτρα συγγενείς (όχι εγώ, φωρούσα τα καλά) και φίλοι του γαμπρού καθώντουσαν και ζητούσαν ότι τους κατέβαινε στο μυαλό. Μα ποιο μυαλό, αυτοί ήτανε ποτισμένοι με μπύρα. Εδώ η μπύρα άλλαξε χρήση, από ποτό έγινε αφρόλουτρο και σαμπουαν μαζί. Τις ανοίγανε, βρέχαν ό ένας τον άλλον (γύρω στα 20 άτομα) και ότι έμενε, αν έμενε το έπιναν. Γύρω στις 10 κάσες έφυγαν έτσι, μερικές μετέφερα και εγώ. Μετά κανανε όλοι μπάνιο, και ήρθαν στην ώρα τους στην εκκλησία, πως το κατάφεραν δε κατάλαβα. Προηγήθηκε παραδοσιακό ξύρισμα γαμπρού. Αφρός σε όλο το σώμα και ξύρισμα με οτιδήποτε. Ξεκίνημα με πλαστικό σπαθί, από αυτά που παίζουν οι μικροί, με σιδεροπρίονο, με τροχό, με mach3, με λεπίδες, σχηματισμός καρδιάς στο στήθος, ε αυτά ήταν αρκετά. Τρόμαξε ο άνθρωπος. Απογοητεύτικα λίγο με το σόι της νύφης. Πολύ μικρό, εγώ περίμενα συμφοιτήτριες, φίλες, ξαδέρφες, τεςπάντων. Αυτά ήταν τα εξτρίμ, όλα τα άλλα ήταν όπως τα ξέρετε. Δε θυμάμαι περισσότερα να σας πω. Μπάμπη, Νανά, να ζήσετε και να ευτηχήσετε και φυσικά καλούς απογόνους. Στις αρχές του 2008 θα γίνω και θείος. Γέρασες Desally.