Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2007

Γιορτή πατέρα.

Ειδικά φέτος η γιορτή του πατέρα καθυστέρησε να γίνει για λόγους ανωτέρας βίας (δε μπορούσε ο θείος μου ο μπουζουκτσης). Α, να σου εξηγήσω. Η 15η Δεκεμβρίου είναι η ονομαστική γιορτή, η επίσημη δηλαδής. Ε τώρα εμείς το τρενάραμε λίγο. Αλλά έγινε κάτι σαν χαμός. Είναι η γιορτή που μαζευέι όλο το σόι γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, γιατί έχει σόου. Και πιο απλά ο πατέρας μου έχει τρέλα-λόξα με το τραγούδι. Ότι δεν καταλάβεις από τις παρακάτω φωτογραφίες θα σου το εξηγήσω στα σχόλια.


το έλατο στολισμένο


η είσοδος του σπιτιού με την πρέπουσα διακόσμηση



στα πλαίσια του μαγγίνα (το αποτέλεσμα είναι ίδιο, στις άδειες διαφέρουμε)

αλλά φυσικά όχι σαν του μαγγίνα

μία βάση μικροφώνου, μία βάση για τις παρτιτούρες, ένα ακόμα ηχειό ίδιων διαστάσεων και μία κονσόλα δε φαίνονται στη φωτογραφία αλλά υπάρχουν.
Αυτά. Του χρόνου πάλι.

Αποφάσισα να μην εκθέσω (ανεπανόρθωτα) συγγενείς που πιάστηκαν επ' αυτοφώρο να τσακίζουν την τούρτα. Θείε τσέκαρε το e-mail σου.




FELIZ NAVIDAD

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ


Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2007

Μerry Christamas

Kαλά Χριστούγεννα σε όλους σας. Και μη νομίζετε ότι σας εύχεται κάποιος τυχαίος αλλά ο πιο trendy αγιος όλονε των εποχώνε. Για του λόγου το αληθές :



Μετά από πρόσκληση του ST θα γράφω και στον οίκο αντοχής. Όταν θα ανεβάζω ποστ εκεί θα σας ενημερώνω. Άλλο ωραίο ιστολόγιο που ανακάλυψα τον τελευταίο καιρό είναι των άθλιων κορών και αξίζει να το διαβάσετε ειδικά οι γυναίκες.

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2007

Κριστμας σπιριτ

Μία είδηση, σχετικά παλιά, πικάντικου περιεχομένου, μία αγγελία που διάβασα σε εφημερίδα και ένα ένθετο και πολλά πολλά άλλα.

Η είδηση :

Μέχρι πρότινος δίδασκε σε σχολείο του Μιλάνου. Από το οποίο απομακρύνθηκε, αφού τις ελεύθερες ώρες της, εργαζόταν ως ηθοποιός σε αισθησιακές ταινίες.

Τις πρωϊνές ώρες, η Anna (περισσότερα στοιχεία της οποίας δεν έχουν γίνει γνωστά) εργαζόταν ως φιλόλογος σε δημοτικό σχολείο της πόλης στη βόρεια Ιταλία. Οι περίεργες αντιδράσεις της κατά τη διάρκεια των μαθημάτων και η συνεχής της τάση να αναδεικνύει τα σωματικά της προσόντα, έβαλαν σε υποψίες τόσο τους γονείς των μαθητών, όσο και τα ίδια τα παιδιά, που θέλησαν να μάθουν τί μπορεί να κρύβει αυτή η περίεργη στάση της.

Ούτε ρώτησαν, ούτε δημιούργησαν οποιασδήποτε μορφής αναστάτωση. Απλώς άρχισαν να ψάχνουν στο διαδίκτυο, εάν η δασκάλα τους έχει ύποπτο παρελθόν. Αυτό που ανακάλυψαν άφησε τους πάντες με το στόμα ανοιχτό. Η δασκάλα των παιδιών τα βράδια εργαζόταν ως ηθοποιός σε αισθησιακές ταινίες και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία.

Πρόσφατα, δε, είχε επισκεφθεί το γνωστό 'Ερωτικό Φεστιβάλ Βερολίνου'. Το σκάνδαλο δεν άργησε να ξεσπάσει. Παρά την αντίδραση της Anna, το υπουργείο παιδείας πήρε την απόφαση να την απομακρύνει από το συγκεκριμένο δημοτικό σχολείο και να την μεταθέσει σε νυχτερινό σχολείο μεταναστών.

Η ίδια πάντως φαίνεται πως παρά την αγάπη της για τα παιδιά, δεν σταμάτησε να επιδεικνύει τα πλούσια σωματικά της...χαρίσματα ακόμη και σε χώρες πέραν της Ιταλίας.

Που είν η δασκάλαααα, οεο που ειν η δασκάλααααα
Που ειν η δασκάλαααα, οεο που ειν η δασκάλααααα

Στο δημοτικό θυμάμαι μια ζωη δασκάλες άνω των 50 συνήθως μαυροφορεμένες λόγω πένθους. Οι συγκρίσεις είναι αδιανόητες. Και μετά λένε ''una fatsa una ratsa''.

Aγγελία : Ζητείται από εταιρεία γραματέας, με καταγωγή από γαλλόφωνη χώρα της κεντροδυτικής Αφρικής, φοιτήτρια ή πτυχιούχος.

Η άνωθεν αγγελία είναι αληθινή. Την είδα στον αγγελιφόρο το Σάββατο 8/12. Δε με λες ρε μεγάλε για γραμματέα τη θες τη κοπέλα ή για τίποτε άλλο? Είναι και φοιτήτρια οπότε τα έκλεισε (το κλει με α) τα 18. Μόνο σαρκώδη χείλη δε ζητάς.


Σήμερα ξεινάει ένα νέο ένθετο μετά από ιδέα του φίλου μου του Νίκου, το οποίο θα έχει σαν θέμα το αυτοκίνητο. Για σήμερα έχουμε αυτό το βιντεάκι. Είναι εκπληκτικό το πως πανάκριβα αυτοκίνητα παρκάρονται χωρίς δεύτερη σκέψη πάνω στους δρόμους, ενώ εσύ χρυσοπληρώνεις τα παρκινγκ για το ταπεινό σου φορντ.








Διαβάζω στον οίκο αντοχής ότι συστήνεται στην Ελλάδα συμβούλιο ιατρικής ηθικής.

Αρθρο 2
Σύνθεση − Διορισµός µελών
1. Ως µέλη του Εθνικού Συµβουλίου Ιατρικής Ηθικής και Δεοντολογίας διορίζονται µε απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, επιστήµονες διακριθέντες στον τοµέα της υγείας, νοµικοί, θρησκευτικοί λειτουργοί και γενικώς πρόσωπα αναγνωρισµένου επιστηµονικού κύρους.

Γιατί ρε μεγάλε και θρησκευτικοί λειτουργοί? Να πούνε τι, σε θέματα ευθανασίας, ευγονικής κλονοποιήσης? Γιατί φοβούνται τόσο μια εκκλησία? Και μέχρι πότε και που θα απλώνει αυτη τα παραρτήματά της? Εκκλησία είναι όχι κυβέρνηση. Πότε θα της πούνε και ένα όχι. Αλλά ξέχασα, η εκκλησία στην Ελλάδα έιναι και δεξαμενή ψηφοφώρων.

Στην πολυαγαπημένη ελληνική βουλή ψηφίστικε ο προυπολογισμός του 2008. 152 βουλευτές ψήφισαν υπέρ και 148 κατά. Προτότυπο? Τον προυπολογισμό του προέδρου της δημοκρατίας τον ψήφισαν όλα τα κόμματα εκτός κκε και συριζα. Προτότυπο?


Dr Jekyl περίπου.

Αυτός ο ΠΑΟΚ είναι κάτι σαν διχασμένη προσωπικότητα. Νίκη με το ζόρι επί της χειρότερης ομάδας που πέρασε φέτος από τη Τούμπα. H νίκη όμως είναι νίκη και σημαίνει άλλους 3 βαθμούς στο σακούλι, που δε θα γεμίσει και πολύ φέτος. Κοιτάς τον βαθμολογικό πίνακα και βλέπεις οτι αυτός ο μέτριος και τραγικός στα εκτός ΠΑΟΚ είναι 10 βαθμούς από τον 1ο και την Κυριακή παίζει μαζί του, δηλαδή μπορεί να γίνουν και 7. Αρα οι 3 πρώτοι δεν είναι κάτι το εξαιρετικό, αν ο ΠΑΟΚ ήταν λίγο πιο σοβαρός τότε θα είχε άλλες βλέψεις. Στο γήπεδο ήρθε και ο Νίκος, κάποτε δήλωνε βάζελος αλλά δεν ασχολείται. Έπαθε πλλάκα με την ατμόσφαιρα και δήλωσε επιθυμία να έρθει και στο επόμενο. Έτσι είναι ο λαος του ΠΑΟΚ, εθιστικός...





Υπερπαραγωγή έγραψα

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2007

Υπογραφές και μη υπογαφές


Άκουσα χθες στο ράδιο, ότι στη σύνοδο του Μπαλί για τις κλιματικές αλλαγές οι Η.Π.Α. και η Κίνα (και σήμερα στο in.gr και ο Καναδάς και η Ιαπωνία) αρνούνται να υπογράψουν τη σχετική συνθήκη. Αν δεν την υπογράψουν αυτοί που μολύνουν περισσότερο ποιοι θα την υπογράψουν? Αλλά και από αυτούς που θα την υπογράψουν πόσοι θα τη τηρήσουν? Η Ελλαδίτσα μας τι θα κάνει? Πως μπορεί μια σύνοδος να είναι επιτυχημένη, όταν μιλάνε ο επιστήμονες και οι μαλάκες οι πολιτικοί που πρέπει να πάρουν τις αποφάσεις δεν είναι εκεί. Θα πάνε όταν τελειώσουν οι επιστήμονες, γιατί δε γίνετε αλλιώς, έτσι τους υπαγορεύουν τα συμφέροντα που τους στήριξαν για να βγουν και να κυβερνήσουν. Και φυσικά αυτά τα συμφέροντα είναι κάθετα εναντίον στη μείωση των ρύπων, γιατί θα χάσουν λεφτά. Άρα που καταλήγουμε ? Στο ότι '' το χρήμα είναι ο μόνος τρομοκράτης''. Σα να λένε οι πολιτικοί ''ναι, ναι μιλήστε εσείς, πείτε τις μαλακίες σας και μετά θα έρθουμε και εμείς να κάνουμε το κομάτι μας''.

To χρηματιστήριο ρύπων ξέρεις τι είναι. Αν δε ξέρεις θα σου πω. Κάθησαν οι ηγέτες των χωρών και συμφώνησαν να εκπέμπουν ρύπους σε κάποιες ποσότητες, συγκεκριμένες κάθε χώρα, ανάλογα με το πόσο βιομηχανοποιημένες είναι και κάποιους άλλους παράγοντες. Οι χώρες που θα ξεπερνούσαν τα όρια θα πλήρωναν μεγάλα πρόστιμα στην Ευρωπαική Ένωση. Α, ξέχασα να σου πω οτι αυτό το χρηματιστήριο έγινε μεταξύ των ευρωπαικων χωρών, αν θυμάμαι καλά. Μια χώρα που εκπέμπει παραπάνω από όσα δικαιούται μπορεί να αγοράσει δικαιώματα από χώρες που εκπεμπουν λιγότερο από τα όριά τους ούτως ώστε να επέλθει μια ισσοροπία. Γι αυτό και λέγεται και χρηματιστήριο. Τι κάνει η Ελλαδίτσα μας σε αυτό το χρηματιστήριο? Πλησίαζε κάθε χρόνο όλο και πιο πολύ τα όρια, δε θυμάμαι ποια χρονιά θα τα ξεπεράσει σύμφωνα με τη μελέτη που είχα διαβάσει 2 χρόνια πριν. Ίσως και να τα ξεπεράσαμε. Έτσι απλά, για την πλάκα μας. Δεν έγινε ποτέ καμιά μελέτη για να πιεστούν οι μεγάλες βιομηχανίες της χώρας, αλίμονο τώρα. Όσες από αυτές μείναν βέβαια, γιατί πολλές φύγανε βόρεια. Και ο κόσμος έμεινε χωρίς δουλειά αλλά η ανεργία μειώνεται σύμφωνα με τον πρωθυπουργό μας, αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο (it is another priest's holly book). Λέξεις όπως : ηλιακή ενέργεια, αιολική ενέργεια είναι παντελώς άγνωστες στη κυβέρνηση μιας χώρας που σφύζει από ηλιοφάνεια και έχει ένα σωρό βουνα που θα μπορούσαν να γίνουν αιολικά πάρκα. Για ρίξε μια μετιά εδώ. Τι βλέπεις στην κορυφή της σελίδας? Ανεμογεννήτριες στην επιφάνεια της θάλασσας κάπου στη Δανία. Έλα ρε μαλάκα τώρα τι ξέρουν αυτοί, ασε με να πάω στο περίπτερο με το αυτοκίνητο. Εμείς ξέρουμε, που χρησημοποιούμε αλόγιστα φυτοφάρμακα και λιπάσματα με αποτέλεσμα να μολύνουμε τον υδροφόρο ορίζοντα. Που τα δίκτυα υδροδότησης των πόλεων είναι παλιά και έχουν ένα κάρο απώλειες μέχρι να φτάσουν σπίτι μας. Που όταν φτάνουν το νερό είναι μολυσμένο από τα βαρέα μέταλλα, από τις παράνομες χωματερές, άλλη πικρή ιστορία αυτή. Κάπου είχα διαβάσει ότι θα πληρωνουμε 17 ευρώ πρόστιμο για κάθε κιλό στη Ε.Ε. Βάλε τώρα με το μυαλό σου πόσα, αν σκεφτείς ότι έχουμε περίπου 3000 παράνομες χωματερες. Και το υπουργείο εσωτερικών είχε ανακοινώσει πρόστιμα για τους δήμους που θα είχαν παράνομες χωματερες, αφού βέβαια μας προειδοποιήσε η Ε.Ε. Δηλαδή έπρεπε να μας το πουν αλλοι, αλλιώς... Αλλά και πάλι οι χωματερες φυσικά και υπάρχουν. Μιλάμε ακόμα σε αυτή τη χώρα για προστασία περιβάλλοντος? Δε μιλάμε για κανένα ρουσφέτι που είναι η ειδικότητα μας.
Στην περιοχή μου ξέρεις πώς ποτίζονται τα χωράφια? Πάει ο αγρότης, βάζει ένα πορτα στο αυλάκι που περνάει μπροστα από το χωράφι του, ανοίγει και μια άλλη πόρτα και έτσι το νερό έρχεται στο χωράφι του. Υπολογίζει ότι θα έχει τελειώσε σε κάαν 2ώρο και φεύγει. Όταν γυρνάει συνήθως έχει πλυμμηρήσει το χωράφι αλλά δε βαριέσαι. Δε κάνουν ένα υπόγειο δίκτυο που θα καταναλώνεται το 1/3 της ποσότητας που καταναλώνεται τώρα. Γιατί αυτό κοστίζει, δε κοιτάνε βέβαια που θα κάνουν απόσβεση σε λιγότερο από μια δεκαετία και το νερό τότε θα είναι ακόμα πιο πολύτιμο. Καρεκλοκένταυροι.

Πολλά έγραψα. H ifigeneia έγραψε ένα ωραίο ποστ για το μέλλον αυτού του πλανήτη.

Tώρα ας μιλήσουμε για μουσική. Είχα ανοίξει πριν λίγο καιρό τον φάκελο με τις διασκευές. Εδώ, οι metallica διασκευάζουν bob seger και το turn the page. Μια διασκευή τουλάχιστον ισάξια της αυθεντικής εκτέλεσης.





On a long and lonesome highway, east of Omaha
You can listen to the engine moanin' out his one long song
You can think about the woman or the girl you knew the night before
But your thoughts will soon be wandering, the way they always do
When you're ridin' sixteen hours and there's nothin' much to do
And you don't feel much like ridin', you just wish the trip was through

Here I am
On the road again
There I am
Up on the stage
Here I go
Playin' star again
There I go
Turn the page

So you walk into this restaurant, strung out from the road
And you feel the eyes upon you, as you're shakin' off the cold
You pretend it doesn't bother you, but you just want to explode
Most times you can't hear them talk, other times you can
All the same old cliches?
Is that a woman is it man?
And you always seem outnumbered, you don't dare make a stand
Make your stand

Here I am
On the road again
There I am
Up on the stage
Here I go
Playin' star again
There I go
Turn the page

Out there in the spotlight, you're a million miles away
Every ounce of energy, you try to give away
As the sweat pours out your body, like the music that you play
Later in the evening, as you lie awake in bed
With the echoes of the amplifiers ringin' in your head
You smoke the day's last cigarette, rememberin' what she said

Here I am
On the road again
There I am
Up on the stage
Here I go
Playin' star again
There I go
Turn the page

Here I am
On the road again
There I am
Up on the stage
Here I go
Playin' star again
There I go
There I go










Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007

Dr Jekyl


Ένας μέτριος ΠΑΟΚ νίκησε τη Βέροια με το απλό 2-0. Κόσμο δεν είχε, λίγα πράγματα, όχι όπως με τον πανιώνιο που ήταν κυριολεκτικά γεμάτο. Κορυφαίος για εμένα ο Γ.Χ. Έκανε μερικές απίθανες τρίπλες, έδωσε ωραίες πάσες, γενικώς μου άρεσε πολύ. Θετική έκπληξη ο Gonzalez αλλά ας του πει κάποιος ότι δε θα πάρει φανέλα βασικού όσο ο Παντελής έχει τέτοιες εμφανίσεις στο ενεργητικό του. Βασικά περίμενα περισσότερο κόσμο αλλά nevermind. Ίσως φταίει η κάκιστη εμφάνιση στην Τρίπολη. Τώρα τι θα γίνει το Σάββατο στο εκτός έδρας, ο Θεός και η ψυχή τους. Δεν είναι για προγνωστικα αυτά τα παιδιά. Για να τα στηρίξουμε είναι.
Κάποιος πρέπει να πει στον Χαραλάμπους να κάθεται μετά τις προπονήσεις μόνος του και να μάθει να βγάζει σέντρες με το αριστερό, δηλαδή το καλό του πόδι, διότι δε νοήται αριστερό μπακ να μη μπορεί να βγάλει σέντρα με το αριστερό.

Για την ομάδα της πόλης μου, τη Βέροια δηλαδή, έχω να πω ότι παίζει καλή μπάλα και σίγουρα θέλει έναν καλό επιθετικό να αξιοποιεί τις πάσες που βγάζουν οι μέσοι της, γιατί έχει καλό κέντρο και μπορεί τουλάχιστον να σωθεί με ευκολία. Αλλά αν συνεχίσει έτσι δε το βλέπω.




Εδώ μια φωτογραφία με φθινοπωρινά χρώματα, κάπου πολύ κοντα στο Λευκό Πύργο το απόγευμα της Κυριακής.

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2007

Μερικές εικόνες από Κα(υ)βάλα

Έβγαλα μερικές φωτογραφίες στην Καβάλα, έτσι για να εξασκήσω την τέχνη του φωτογράφου.

Έχουμε και λέμε :





Εδώ ένα δημοτικό σχολείο στη παλιά πόλη, στον φάρο. Οι τυχεροί μαθητές αυτού του σχολείου έχουν απίστευτη θέα. Από τα καλύτερα στην Ελλάδα σε αυτό το θέμα. Φυσικά και έχει και αυλή και γήπεδο μπάσκετ. Δηλαδή...




Φαντάσου τώρα τα πιτσιρίκια από τον Απρίλιο και μετά, με τι μυαλό θα κάνουν μάθημα. Πόσο ωραία είναι με τον καλοκαιρινό ήλιο. Στο βάθος διακρίνεται ο φάρος, δηλαδή...



Ακριβώς από κάτω έχει βράχια. Μια άποψη της πόλης από αυτό το σημείο (από τον φάρο όχι από τα βράχια) είναι αυτή


Αυτή


Και αυτή


Δηλαδή αυτές οι 3 φωτογραφίες είναι και η θέα από το σχολείο που σου έλεγα. Λίγο πριν το σχολείο υπάρχει μια εκκλησία και απέναντι της ένα αρχοντικό. μια παιδική χαρά και λίγη... παραλία με λίγα βράχια





Εδώ μια καφετέρια στο ιστορικό εμπορικό κέντρο της πόλης.



Εδώ το έλατο στην αυλή μας, το οποίο θα στολιστεί σύντομα, για να μπαίνουμε σιγά σιγά σε χριστουγεννιάτικους ρυθμούς.


Αυτά τα λίγα έχω για σήμερα.




Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2007

I did it my way


Σκεφτόμουνα πολύ τι τίτλο να βάλω σε αυτό το ποστ και με τι τραγούδι. Ένας γνωστός μέσα στο αμφιθέατρο μου είπε μετά την τελετή ''you did it'' οπότε μου έδωσε και τη λύση χωρίς να το καταλάβει. Τέλειωσαν και τυπικά τα ψέματα λοιπόν. Ουσιαστηκα τελειώσαν πολύ καιρό τώρα, έπαψα να αισθάνομαι φοιτητής από τον καιρό που έκανα πρακτική και έμενα και με τους γονείς μου.
Anyway σήμερα αισιοδοξώ, πριν λίγες εβδομάδες έμαθα ότι έκλεισε και μία θέση σε μια εταιρεία που με ενδιέφερε, αλλά πάλι αισιοδοξώ. Την Πέμπτη ανοίχτηκαν κάποιοι άλλοι εργασιακοί ορίζοντες. Θα τους εξερευνήσω και αυτούς.



Εδώ είμαστε έξω από το αμφιθέατρο μετά την τελετή. Κάτι τύποι φορούσαν λευκά μπλουζάκια με στάμπα τη φάτσα τους και από πάνω έγραφε ''Το 8ο θάυμα του κόσμου΄΄. Κάποιοι φέρανε και γηπεδικές κόρνες, η προτοτυπία όμως ανήκει στα παιδιά τα οποία φώναξαν το σύνθημα ''πήρες επιτέλους το χαρτί ντεσαγύ, ντεσαγύ'' όταν κλήθηκα να παραλάβω το πτυχίο μου. Αντε και στα δικά σας παιδιά.





And now, the end is here
And so I face the final curtain
My friend, I'll say it clear
I'll state my case, of which I'm certain
I've lived a life that's full
I traveled each and ev'ry highway
And more, much more than this, I did it my way

Regrets, I've had a few
But then again, too few to mention
I did what I had to do and saw it through without exemption
I planned each charted course, each careful step along the byway
And more, much more than this, I did it my way

Yes, there were times, I'm sure you knew
When I bit off more than I could chew
But through it all, when there was doubt
I ate it up and spit it out
I faced it all and I stood tall and did it my way

I've loved, I've laughed and cried
I've had my fill, my share of losing
And now, as tears subside, I find it all so amusing
To think I did all that
And may I say, not in a shy way,
"Oh, no, oh, no, not me, I did it my way"

For what is a man, what has he got?
If not himself, then he has naught
To say the things he truly feels and not the words of one who kneels
The record shows I took the blows and did it my way!

[instrumental]

Yes, it was my way


Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2007

Mπύρα η τίποτα



Το Illuminati που διάβασα μου φάνηκε καλό, άλλα όχι σαν τον Κώδικα Da Vinci. To επόμενο βιβλίο θα είναι μάλλον το The Pelican Brief του John Grisham.

Έπεσα πάνω σε αυτό το μπλογκ μια μέρα. Είναι από το πιο ενδιαφέροντα που έχω διαβάσει μέχρι τώρα και μπορώ να σου πω ότι εθίστικα. Μιλάει για ψυχοπαθείς σίριαλ κίλερς, για διάσημα ή/και άλυτα εγκλήματα και οι περιγραφές είναι φοβερές. Προσοχή : οι φωτογραφίες είναι αληθινές και μερικές σοκάρουν.

Πρόσθεσα στο προφίλ μου μερικά στοιχεία. Στην ενότητα με τα βιβλία έβαλα τα : Bob Dylan Η ζωή μου, Ο γέρος και η θάλασσα, Αποχαιρετισμός στα όπλα, Illuminati. Όλα αυτά τα διάβασα από τον Μάιο μέχρι σήμερα. Σου προτείνω την αυτοβιογραφία του Bob Dylan χωρίς δεύτερη σκέψη.

Στην ενότητα ''Ενδιαφέροντα'' προσθεσα 2. Κλασσικό μπαλέτο και σεξ. -

Μιας και περί μπύρας ο λόγος δες αυτό το διαφημιστικό.






Στον κινηματογράφο καθώς σπάνια ένα ριμέικ μιας ταινίας είναι καλύτερο από την ίδια την ταινία. Το ίδιο συμβαίνει και με τη μουσική. Μια διασκευή συνήθως είναι χειρότερη από το πρωτότυπο Τώρα γιατί στα λέω όλα αυτά? Εδώ το One των U2 από Johnny Cash. Μια εκτέλεση τουλάχιστον ισάξια της αυθεντικής, για να μη πω καλύτερη.







Is it getting better, or do you feel the same?
Will it make it easier on you, now you got someone to blame?
You say one love, one life, when it's one need in the night.
One love, we get to share it
Leaves you baby if you don't care for it.

Did I disappoint you or leave a bad taste in your mouth?
You act like you never had love and you want me to go without.
Well, it's too late tonight to drag the past out into the light.
We're one, but we're not the same.
We get to carry each other, carry each other... one

Have you come here for forgiveness,
Have you come to raise the dead
Have you come here to play Jesus to the lepers in your head
Did I ask too much, more than a lot
You gave me nothing, now it's all I got.
We're one, but we're not the same.
Well, we hurt each other, then we do it again.

You say love is a temple, love a higher law
Love is a temple, love the higher law.
You ask me to enter, but then you make me crawl
And I can't be holding on to what you got, when all you got is hurt.

One love, one blood, one life, you got to do what you should.
One life with each other: sisters, brothers.
One life, but we're not the same.
We get to carry each other, carry each other.
One, one.

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

Socιal Engineering for Social Revlotuion


Είναι γεγονός ότι στις πορείες δε πάμε. Μάλλον πολλοί έχουμε κουραστεί. Εδώ βρίσκεται και η παγίδα. Χρόνια έχω να δω εικόνες πορείας σε δελτία ειδήσεων, πάντα μα πάντα δείχνουν τα επεισόδια. Επίσης όλοι πλέον πιστεύουμε ότι δε θα καταφέρουμε τίποτα και στο τέλος θα γίνει το δικό τους. Με το να βλέπουμε τις πορείες από τη τηλεόραση, άρα τα επεισόδια μόνο, έχουμε γίνει η γενιά του καναπέ, για παράδειγμα πάρε την παγκόσμια blog
action day για το περιβάλλον. Κίνηση του καναπέ, εντελώς. Επειδή όλα έχουν έναν λόγο, είναι προφανές ότι τα δελτία δείχνουν τα επεισόδια για να σε αποκόψουν. Να σε απομακρύνουν από τις πορείες, να σε κάνουν να το σκεφτείς πολύ για να πας. Ακόμα και αν αυτό δεν είναι ο άμεσος σκοπός τους το επιτυγχάνουν έμμεσα, κατά λάθος δηλαδή. Αλλά εγώ πιστεύω ότι είναι ο κύριος στόχος τους. Οι πορείες μειώνονται σε όγκο κατά συνέπεια μειώνεται και η φωνή μας. βλέπεις τώρα εσύ τα επεισόδια και λες : <<σιγά μη ξαναπάω, αν ειναι να φάω καμιά αδέσποτη, ας κάτσω σπίτι μου, αφού δε θα αλλάξει τίποτα. Εγώ θα βγάλω το φίδι από τη τρύπα? >>. Στόχος επετεύχθη, γι αυτούς. Τα βλέπει ο πατέρας και λέει στη φοιτήτρια κόρη του << που θα πας τώρα, κάτσε εδώ να διαβάσεις. Δε βλέπεις τι γίνετε>>. Στον γιο του ίσως και να μη το λέει. Αυτός είναι άντρας δεν έχει πρόβλημα. Εδώ μπαίνουν κοινωνικά στερεότυπα, δάκτυλος της εκκλησίας, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα, για άλλο ποστ. Φτάνουμε να γινόμαστε φιλήσυχοι πολίτες αλλά όπως λέει και ο Λαζόπουλος ''οι φιλήσυχοι πολίτες αυτής της χώρας δεν άλλαξαν ποτέ την πορεία της''. Πιστεύουμε ότι στη χώρα μας επικρατεί εργασιακός μεσαίωνας, οι μισθοί ούτε για πλάκα δεν αγγίζουν τον μέσο όρο της Ευρώπης των 15, για την Ευρώπη των 25 απλά είμαστε κάπως καλύτερα από τις άλλες χώρες. Αλλά δεν κάνουμε και τίποτα για να το αλλάξουμε. Βλέπουμε την κοινωνική αδικία παντού γύρω μας αλλά ''σώπα εσύ, εσύ θα βγάλεις το φίδι από τη τρύπα''? Αυτό το φίδι ακόμα στην τρύπα είναι. Τα επεισόδια στις πορείες είναι άκρως κατανοητά για εμένα. Δεν είναι κάτι που μου αρέσει ως θέαμα, αλλά όλη αυτή η κοινωνική αδικία γεννά την κοινωνική βία η οποία κάπου πρέπει να εκτονωθεί Αυτό το κάπου είναι στα σχολεία, στα γήπεδα και στις πορείες, εκεί δηλαδή που επικρατεί η μάζα. Και να σου πω και ένα παράδειγμα. Πέρσι έγινε πανικός με τις καταλήψεις σε ΤΕΙ και ΑΕΙ. Δεν άλλαξε κάτι. Ας υποθέσουμε ότι στην πρώτη πορεία κατέβαιναν 1.000.000 κόσμος. Δε θα άλλαζε κάτι? Ωραία την επόμενη Πέμπτη πάλι 1.000.000. Αρχίζουν να το σκέφτονται στην κυβέρνηση. Δεν αλλάζει στάση? Την επόμενη Πέμπτη 2.000.000. Δε μπορεί, τώρα θα αλλάξει στάση. Ούτε τώρα? Την επόμενη Πέμπτη 3.000.000. Δεν απέσυραν τον νόμο? Την επόμενη Πέμπτη 4.000.000. Αν δεν αποσύρει τον νόμο έχει πέσει χωρίς να το καταλάβει. Ξέρω, ξέρω, αυτά σε άλλη χώρα όχι εδώ. Είπαμε ''αφού δε θα αλλάξει τίποτα'' ''εμείς θα βγάλουμε το φίδι από την τρύπα?'' Και κάπως έτσι χάσαμε εμείς το παιχνίδι.

Οι αναρχικοί έγραφαν στους τοίχους της Καβάλας ''Εμπρός για της γενιάς μας τα πολυτεχνεία'' και έχουν απόλυτο δίκιο.

Τυπικό παράδειγμα 2 φοιτητών (βγαλμένο από το μυαλό μου, ίσως όμως και από τη ζωή την ίδια.) :
-Ρε
μαλλάκα θα πάμε στην πορεία?
-Ποια πορεία ρε, κανόνισα να πάμε για καφέ με την
Σούλλα, που σπουδάζει μηχανολλογία. Θα είναι και η φίλλη της η Μαρία με τα μεγάλα μπαλλκόνια, αυτή που σε αρέσει.
-Άντε ρε
μαλλάκα, εκείνη που κολυμπάει σαν δελλφίνι, μπράβο, λλες να έχω κανένα τυχερό? Ποιος τη γαμάει και τη πορεία τώρα.

Κάπως έτσι σκεφτόμαστε, δυστυχώς Το ότι τα παιδιά τους δε θα μπορούν να σπουδάσουν είναι άλλο θέμα, που δεν απασχολεί το πάνω κεφάλι τους. Όταν όμως θα τους απασχολεί θα είναι πολύ αργά.

Δε σου λέω κάτι που δεν ξέρεις, κάτι που δεν έχεις σκεφτεί αλλά εγώ απλά ήθελα να το γράψω. Θέλω να βάλω ένα αστείο
βιντεάκι αλλά δεν ταιριάζει με το όλο ποστ. Θα το βάλω στο επόμενο. Κάτι σε αγωνιστικό μοτίβο για σήμερα, δηλαδή :







Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

Μικρά μικρά νέα.

Μου ήρθε η ψηφιακή και την έχω λιώσει λίγο.

Όταν βγάλω μια σοβαρή φωτογραφία θα την ανεβάσω.

S1ngles έβλεπες? Εγώ φανατικά. Κατέβασα όλο τον 1ο κύκλο που είναι και ο καλύτερος κατά την άποψη μου. Eδώ ένα στιγμηότυπο από τον 2ο κύκλο.





Σε λίγες μέρες σκέφτομαι να ανεβάσω ένα ποστ κοινωνικού χαρακτήρα.

Εχεις ακούσει ποτέ Nick Cave? Δεν είναι φοβερός? Έχει φωνάρα ο τύπος.








I found her on a night of fire and noise
Wild bells rang in a wild sky
I knew from that moment on
I'll love her till the day that I died
And I kissed away a thousand tears
My lady of the Various Sorrows
Some begged, some borowed, some stolen
Some kept safe for tomorrow
On and endless night, silver star spangled
The bells from the chapel went jingle-jangle


Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Like I love you?


She was given to me to put things right
And I stacked all my accomplishments beside her
Still I seemed so obselete and small
I found God and all His devils inside her
In my bed she cast the blizzard out
A mock sun blazed upon her head
So completely filled with light she was
Her shadow fanged and hairy and mad
Our love-lines grew hopelessly tangled
And the bells from the chapel went jingle-jangle


Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Like I love you?


She had a heartful of love and devotion
She had a mindful of tyranny and terror
Well, I try, I do, I really try
But I just err, baby, I do, I error
So come find me, my darling one
I'm down to the grounds, the very dregs
Ah, here she comes, blocking the sun
Blood running down the inside of her legs
The moon in the sky is battered and mangled
bAnd the bells from the chapel go jingle-jangle


Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Like I love you?


All things move toward their end
I knew before I met her that I would lose her
I swear I made every effort to be good to her
I made every effort not to abuse her
Crazy bracelets on her wrists and her ankles
And the bells from the chapel go jingle-jangle


Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Do you love me?
Do you love me? Like I love you?





Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007

Mουντιάλ

Λοιπόν αδέρφια το μουντιάλ πλησιάζει απειλητικά (σε 3 χρόνια), οπότε πρέπει να διαλέξουμε ομάδα. Εσύ με ποιά θα είσαι?

Με τη Βραζιλία?







Με την Αυστραλία?





Με την Σουηδία?












Με τη Γερμανία ?


Με τη Γερμανία και τη Σουηδία μήπως ?


Με την Αργεντινή?




Εγώ πάντως διάλεξα. Argentina, αυτό το γυαλί ηλίου με έστειλε.

Και αν διψάς βρε αδερφέ την ώρα του αγώνα τότε

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

10 ερωτήσεις γυναικών.

Το MEN 24 έχει γίνει μια από τις καλύτερες αντρικές στήλες στο ίντερνετ κατά την άποψη μου βέβαια. Εδώ λοιπόν θα σου δώσω ένα άρθρο με 10 γυναικείες ερωτήσεις με τις αντίστοιχες απαντήσεις.


Θα ήθελα πολύ κάποιος να μου εξηγήσει επιστημονικά πως λειτουργεί το κεφάλι των θηλυκών. Οκ, η ψυχή της γυναίκας είναι μια άβυσσος, αλλά τι συμβαίνει με το μυαλό της; Πώς γίνεται ρε παιδί μου να μπορούν να σκέφτονται 15 πράγματα ταυτόχρονα και για το καθένα από αυτά να βρίσκουν τα δικά τους- φανταστικά- αίτια και φυσικά να καταλήγουν, με την μέθοδο των τριών, στα «επιτρεπόμενα» συμπεράσματα. Γιατί οι απαντήσεις στα ερωτήματα που ταλανίζουν τον μικρό- ιατρικά μιλώντας, δεν είναι σπόντα- εγκέφαλό τους είναι ήδη καλά καταχωρημένες… Αφού ξέρουν την απάντηση, τότε γιατί μας πρήζουν με άσκοπες ερωτήσεις; Κι όχι τίποτα άλλο… Όλες μια ζωή τα ίδια ρωτάνε. Ε, λοιπόν, το ξέρω ότι πονάει, αλλά είστε όλες ίδιες…


1. Τι σκέφτεσαι;

Εσύ λες: «Τίποτα.»

Θα ήθελες να της πεις: «Καλά ε, τι να σου λέω. Πέρασε σήμερα ένα ξανθό, τσαπερδόνικο γκομενίδι από τη δουλειά…Ξέρεις από αυτές τις πε%προσκυνήτριες. Πωωωω, έπρεπε να ‘σουν εκεί. Με γλυκοκοίταξε με μία δόση λαγνείας, την κοίταξα κι εγώ και- δεν θα στο κρύψω- με στένεψε λίγο ο καβάλος του τζιν. Α, μάλλον θα ξαναπεράσει κι αύριο.»

Αυτή περιμένει να ακούσει: «Επ! Αφού ξέρεις. Μόνο εσένα σκέφτομαι. Πάντα. Φορ έβερ. Αντίλ ντεθ ντου ας απάρτ.»


2. Μήπως έχω παχύνει;

Εσύ λες: «Εμμ… εεε… όχι, μωρέ…»

Θα ήθελες πολύ να φωνάξεις: « Ο μόνος λόγος που κάθομαι ακόμα μαζί σου σε αυτό το δωμάτιο είναι επειδή η περιφέρειά σου φράζει την πόρτα και είμαστε στον τρίτο για να πηδήξω- όχι εσένα, μη χαίρεσαι, φαλαινοθηρικό. Και όχι, δεν πείθομαι ότι στην Αναγέννηση η κυτταρίτιδα ήταν must…Ο Ντεκάρτ θα ‘ταν γκέι.»

Αυτή απαιτεί να απαντήσεις: «Τι;;; Μην σε ξανακούσω να λες τέτοιες βλακείες. Ακόμα και 20 κιλά να έπαιρνες, αγάπη των ονείρων μου, εγώ πάντα θα σε αγαπάω και θα σε ποθώ σαν κολασμένος…»

Εδώ θέλω να κάνω μια έκτακτη δικιά μου παρέμβαση. Στην ερώτηση ''μήπως έχω παχύνει?'' υπάρχει απάντηση που τη σκίζει στα δύο, σαν τις κάθετες πάσες του Xavi στην αντίπαλη άμυνα. Δηλαδή :
Γυναίκα : Μήπως έχω παχύνει?
Άντρας : Που?

Την έστειλες αδιάβαστη. Συστήνεται μόνο για να της κάνεις πλάκα γιατί μετα η γκρίνια ίσως να μην αντέχεται.

3. Με αγαπάς;

Εσύ λες: «Ναι.»

Θα έλεγες αν δεν κινδύνευες να φας χαστούκι: «Πήγαινε να δεις αν έρχομαι.»

Τα αυτιά της λαχταράνε να ακούσουν: «Όχι απλά σε αγαπάω, σε λατρεύω. ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ, τ’ ακούς;;;»

4. Εεεε, ναι, αλλά πόοοσο;

Εσύ λες: «Πολύ.»

Θα ήθελες να επαναλάβεις: «Σου είπα κάτι και μάλλον δεν μου έδωσες την πρέπουσα σημασία. Πήγαινε να δεις αν έρχομαι, ρε.»

Αυτή θέλει να ακούσει: «Ειλικρινά έχω πιάσει τον εαυτό μου να σκέφτεται την αγάπη του για σένα και- θα στο πω, ναι- έχω τρομάξει. Το πάθος μου για σένα, ω αγαπημένη μου νεράιδα, είναι ικανό να λιώσει τους πάγους της Αρκτικής και να πλημμυρίσει τις ακτές της Ιρλανδίας. Θέλω να βγω να το φωνάξω, να το ακούσουν τα πουλιά, να το ακούσουν τα’ αστέρια. You and me= Love.»

5. Ποια είναι αυτή που σε χαιρέτησε;

Εσύ λες: «Η Έλενα μωρέ, η φίλη του Κώστα.»

Σκέφτεσαι τι δεν πρέπει να πεις: «Η Έλενα μωρέ, η φίλη του Κώστα, που πήδηξα προχτές.»

Εκείνη ελπίζει να πεις: «Ποια; Δεν την είδα. Δεν κοιτάω άλλες όταν είμαι μαζί σου.»

6. Γιατί δε με πήρες τηλέφωνο;

Εσύ λες: «Ε, ξεχάστηκα, είχα πολλή δουλειά.»

Τα ‘χεις πάρει και θες να βροντοφωνάξεις: «Πόσες παραπάνω από τις 100 φορές πρέπει να μιλάμε στο γ@μημένο το κινητό; Και τι να πούμε πια; Get a life!»

Αυτή μόνο έτσι θα σε δικαιολογούσε: «Μου έκλεψαν το κινητό και ο αναθεματισμένος ΟΤΕ μου έκοψε το τηλέφωνο- δημόσια υπηρεσία τι περιμένεις.... Έτρεξα μέσα στη βροχή να βρω καρτοτηλέφωνο κι όταν μετά από ένα σπασμένο δάχτυλο και μια ελαφράς μορφής πνευμονία βρήκα, ήταν κομμένο το καλώδιο. Άτιμη ζωή. Έκλαψα και ο ουρανός με συμπονούσε με τα δάκρυα του…Ήταν μια θλιβερή μέρα. Μία στενάχωρη μέρα. Μια δακρύβρεχτη μέρα…»

7. Τι θα κάνουμε σήμερα;

Εσύ λες: «Δεν ξέρω...»

Θα ήθελες να πεις: «Τίποτα. Βαριέμαι να δω τη μούρη σου πάλι.»

Αυτή περιμένει να ακούσει: «Σου ’χω μια έκπληξη που θα σε «στείλει»…Ένα σου λέω. Εκεί που θα σε πάω, ζαργανούλα μου, βλέπεις έναν πύργο. Αν δεν κάνω λάθος τον έφτιαξε ένας τύπος ονόματι Άιφελ.»

8. Πώς είμαι;

Εσύ λες: «Μια χαρά…μωρέ…»

Σε τρώει ο κ%λος σου να πεις: «Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα. Πώς είσαι έτσι ρεεεεε;;;;; Έτσι θα βγεις στον κόσμο;;; Μπάζο, εεεεε, μπάζο.»

Αυτή δεν δέχεται άλλη απάντηση: «Κούκλα, μουν@ρα, θεά…όπως πάντα άλλωστε…»


9. Αυτή είναι πιο ωραία από μένα;

Εσύ λες: «Εε… όχι;;;»

Θες να είσαι δίκαιος και να της εξηγήσεις: «Είναι σαν να έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε ένα 500ευρω κι ένα 5ευρω. Εσύ τι θα επέλεγες; Do the math. Υ.Σ. Όχι, μην χαίρεσαι, εσύ είσαι η το τσαλακωμένο 5ευρω.»

Αυτή πιστεύει στον τυφλό έρωτα: «Καμία δεν είναι πιο όμορφη από σένα στα μάτια μου. Εγώ την Τζολί ούτε να τη φτύσω, μπροστά σου. Φτουουου, κακιά και άσχημη Αντζελίνα!»


10. Έχεις κάτι;

Εσύ λες: «Όχι, ρε, τι να ‘χω;»

Θα ήθελες να τραγουδήσεις: «Έχω ένα μυστικό κρυμμένο στης καρδιάς τα βα-α-α- θη. Κανείς δεν το 'χει μάθει και ποτέ δεν θα το πω. Οκ, ίσως το πω στη γκόμενα από το γραφείο που είναι και η άμεσα ενδιαφερόμενη.»

Αυτή το μόνο τραγούδι που σκέφτεται ως απάντηση: «Το μόνο που έχω στην καρδιά μου είναι ένας αβάσταχτος πόνος όταν σκέφτομαι ότι μπορεί να σε χάσω από την αγκαλιά μου. Αν μια μέρα σε χάσω (x5 ) θα πάψω να υπάρχω, θα πάψω να ζω. Να να να να να να…»

…Να μαστε πάντα καλά να λέμε τέτοιες μ@λ@κιες να περνάει η ώρα…



Χιουμοριστικό όπως πάντα.

Όπως κάθε παιδί έτσι και εγώ την ώρα των βαρετών μαθημάτων στο σχολείο συνήθως έπαιζα λίγο τρίλιζα. Καλά μετά βγήκε το στοίχημα και είχαμε άλλο πρόβλημα. Στην τρίλιζα όμως χαραμίσαμε τετράδια, θρανία και ποιος ξέρει τι άλλο. Πάντως τρίλιζα εδώ δε σκέφτηκα να παίξω ποτέ. Αλήθεια ποιο ήταν το έπαθλο για τον νικητή (ή τη νικήτρια)?






Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007

Ευρωπαίοι


Καλό χειμώνα...



Διάβασα κάπου μια περιγραφή των λαών της Ευρώπης η οποία έλεγε ότι :

Ο παράδεισος είναι το μέρος όπου οι σεφ είναι γάλλοι, οι μπάτσοι άγγλοι, οι μηχανικοί γερμανοι, οι εραστές ιταλοί και όλα διοργανώνονται από τους ελβετούς.

Η κόλαση είναι το μέρος όπου οι σεφ είναι άγγλοι, οι μπάτσοι γερμανοί, οι μηχανικοί γάλλοι, οι εραστές ελβετοί και όλα διοργανώνονται από τους ιταλούς.

Εγώ θα πρόσθετα ότι και στις δύο περιπτώσεις οι έλληνες θα δούλευαν στο δημόσιο.
Εσύ τι λές?

Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή έτσι και η μουσική έχει 2 άκρα. Στη δικιά μου αντίληψη τοποθετώ στα 2 αυτά άκρα την κλασσική μουσική και την ροκ (χαρντ ροκ, μέταλ). Μουσικές έντελως αντίθετες σε φιλοσοφία, σε κοινό, σε ήχο. Παρ' όλα αυτά όσες φορές συνεργάστηκαν το αποτέλεσμα δικαίωσε και τις δύο πλευρές. Γιατί και οι δύο το έχουν σπουδάσει το αντικείμενο. Άλλο να είσαι κιθαρίστας στους Dream Theater και άλλο στον Κιάμο.
Το no leaf clover των Metallica είναι ένα τέτοιο τραγούδι, το οποίο να πω την αλήθεια το πρωτάκουσα από τον συγκάτοικο μου στην Καυ(βα)λα. Ωραίο το τρικ με τον Hetfield να βγάζει μια κραυγή αλλά να μην ακούγεαι τίποτα. Σας το χαρίζω.











And it feels right this time
On this crash course with the big time
Pay no mind to the distant thunder
New day fills his head with wonder, boy....

Says it feels right this time
Turned it 'round and found the right line
Good day to be alive Sir
Good day to be alive, he said.....

Then it comes to be that the soothing light at the end of your tunnel
Is just a freight train coming your way
Then it comes to be that the soothing light at the end of your tunnel
Is just the freight train coming your way

Don't it feel right like this
All the pieces fall to his wish
Sucker for that quick reward boy
Sucker for that quick reward they said.....

Then it comes to be that the soothing light at the end of your tunnel
Is just a freight train coming your way
Then it comes to be that the soothing light at the end of your tunnel
Is just the freight train coming your way......
It's coming your way
It's coming your way......
Here comes

Yeah, Then it comes to be that the soothing light at the end of your tunnel
Is just a freight train coming your way.... Yeah...
Then it comes to be, Yeah...
Then it comes to be, Yeah...
Then it comes to be, Yeah...
Then it comes to be, Yeah...
Then it comes to be, Yeah...
Then it comes to be, Yeah...
Then it comes to be, Yeah...
Then it comes to be, Yeah

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007

Mασκέ πάρτυ

Toν Μάρτιο του 2004 (αν θυμάμαι καλά) +πουλιά και Ελίνα κάνανε απο κοινού πάρτυ γενεθλίων, αφού είχαν μόλις λίγες μέρες διαφορά. Το πάρτυ ήταν μασκέ διότι τα καρναβάλια μάλλον πλησίαζαν. Στο πάρτυ εκείνο λοιπόν στην αρχή ήταν να ντυθώ τενίστας, αλλά λέω να κάνω την ανατροπή και να ντυθώ τενίστρια. Η φούστα είναι πραγματική φούστα τένις με τσέπες για τα μπαλάκια και είναι της +Σοφίας. Θυμάμαι ότι έκανα πάταγο. Κυκλοφορούσα στο πάρτυ με τη ρακέτα στη θήκη της, όποια γνώριζα της έλεγα ότι είχα αξύριστα πόδια (οι τενίστριες φημίζονται για τα πόδια τους και όχι μόνο) επειδή με τον Ενρίκε (τον Ινκλέσιας) κάναμε 25 ώρες την μέρα σεξ. Κορυφαίο πάρτυ σίγουρα.

Την επομένη βάλαμε τα γηπεδικά μας και πήγαμε σε ένα ακόμα ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός. Το οποίο μάλιστα ήρθε 1-1 αν θυμάμαι καλά. Και τα 2 γκολ είχαν μπει με πέναλντυ.


Eδώ στο σπίτι κάνοντας πρόβες τον ρόλο μου. Αξεσουάρ γνήσιας τενίστριας η μπαντάνα και το ελαφρύ μακιγιάζ, φροντίδα της +Σοφίας. Δε ξέρω τι σου βγαίνει από αυτή τη φωτό, αλλά ξέρω ότι εκείνο το βράδυ πέτυχα απόλυτα τη μεταμφίεση μου. Μπήκα στο πετσί του ρόλου.


Update

Στο τέλος σχεδόν του πάρτυ έσπασα και το τζάμι από ένα τραπέζι της Ελίνας. Ήταν έτοιμο να πέσει, εγώ του έδωσα τη χαριστική και μετά ξεράθηκα στον καναπέ. Είχα πει πολύ, ναι είχα πει πολύ.








Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2007

Κάπως έτσι

Τα καλοκαίρια της ωραίας εποχής του γυμνασίου δεν είχαμε και τίποτα να μας απασχολεί. Πάρα μόνο το πότε θα πάμε για μπάλα. Τι ώρα δηλαδή, γιατί πηγαίναμε κάθε μέρα. Ένα καψερό απόγευμα λοιπόν μαζευόμαστε για την γνωστή εακιά* στις 5. Ήμασταν άρρωστοι, καλοκαιριάτικα στις 5 για μπάλα σε τσιμεντένιο γήπεδο για χαντμπολ. Τουλάχιστον τότε παίρναμε τα ποδήλατά μας, τώρα αν δεν έχει ένας αυτοκίνητο ήρθε το τέλος του κόσμου. Ένα απόγευμα λοιπόν και αφού μαζευτήκαμε όσοι χρειαζόμασταν, κάπως έπρεπε να μοιραστούμε.
Ο κυρ Γιάννης** τότε δε με ήξερε οπότε με αποκάλεσε ''το παιδί με τα μαύρα''. Την επόμενη μέρα κι' όλας και αφού έμεινε άφωνος με την απόδοση μου με αποκάλεσε ''ντεσαγι''. Αυτό ήταν. Από τότε έχω να ακούσω το όνομα μου. Σχεδόν δηλαδή. Στο βάθος του χρόνου άντεξε το συντμημένο desa ενώ χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα το εντεσειγ. Μη ρωτάς πως βγήκε αυτό.
Κάπως έτσι βγήκε το nickname αυτό. Είναι λοιπον φως φανάρι πως κατέληξα σε αυτήν την ονομασία του μπλογκ. Καλούνται οι κάτωθι αναγραφόμενοι να πουν πως βγήκε το δικό τους nickname ή αν δεν έχουν, γιατί ονόμασαν έτσι το μπλογκ τους. Όπως καταλάβατε κα΄νω την πρώτη απόπειρα να ξεκινήσω ένα μπλογκοπαίχνιδο.

+πουλιά
aggelika
καρ
fava
σιλβερ
ifigeneia
λαχανάκι
gwgw
zekia
my anna
st
salerosa
doremis
natalia
doctormel
zozel
red nights
roomate

vziou
stella
metris

kakos
zero



Aν ψήνεσαι βγες και πες.

Άσχετο, ST οι κυρίες ισχυρίζονται ότι σε ξέρουν, τόσο καλά μάλιστα που σε κάνανε και τατουάζ. Δε σε βγάζουν από το μυαλό τους. Μάλλον αρέσεις, αλλά και οι 2 είναι εκ λατινικής Αμερικής, πως βρέθηκες εκεί?







* εακια = ΕΑΚ. Εθνικό Αθλητικό Κέντρο. Το εακ βεροίας βρίσκετε στο χωριό μου. Λουκούμι μας έκατσε. Όταν γίναμε θαμώνες δε λέγαμε ''πάμε εακ'', λέγαμε ''ας γίνει εακια''

**κυρ Γιάννης = μυθική μορφή, μυθική όμως όχι αστεία. Κατωχήρωσε την πατέντα να βγάζει σέντρες πάντα με το δεξί εξωτερικό, δε θυμάμε να χρησιμοποιεί τίποτα άλλο.

Let the music play

Λοιπόν, διάβασα το ''Αποχαιρετισμός στα όπλα'' του Χέμινγουει. Μέτριο βιβλίο. Κάπως καλύτερο στο τέλος. Έχει ωραίες περιγραφές στα πεδία των μαχών. Ο τρόπος που ξεκινάει το ειδύλλιο του ήρωα με την νοσοκόμα και ειδικά οι διάλογοί τους στην αρχή είναι εξαιρετικά ηλίθιοι. Τώρα λέω να διαβάσω το ''Illuminati'' ή κάτι άλλο από Brown ή κάτι από John Grisham (εγώ από αυτόν σας συστήνω αυτό και αυτό). Εσείς τι έχετε να προτείνετε?

Επειδή λόγω ορκωμοσίας θα πάρω ψηφιακή και μερικές από τις φώτο που θα βγάζω από εδώ και πέρα θα τις εκθέτω (ανεπανόρθωτα) σκέφτηκα το εξής. Να κάνω ένα ένθετο με λινκ μέσα στο μπλογκ για να τις ανεβάζω εκεί. Ξέρει κανείς πως μπορώ να το κάνω? Το blogspot τουλάχιστον όσο έψαξα δε μου δίνει αυτήν την δυνατότητα.


Moυ ήρθε στο μυαλό αυτό το τραγούδι χθες. Ο άνθρωπος το ερμηνεύει φανταστικά. Το επόμενο θα είναι πιο αισιόδοξο. Τώρα όμως ElvisCostello, I want you.









I want you
Youve had your fun you dont get well no more
I want you
Your fingernails go dragging down the wall
Be careful darling you might fall
I want you
I woke up and one of us was crying
I want you
You said young man I do believe youre dying
I want you
If you need a second opinion as you seem to do these days
I want you
You can look in my eyes and you can count the ways
I want you
Did you mean to tell me but seem to forget
I want you
Since when were you so generous and inarticulate
I want you
Its the stupid details that my heart is breaking for
Its the way your shoulders shake and what theyre shaking for
I want you
Its knowing that he knows you now after only guessing
Its the thought of him undressing you or you undressing
I want you
He tossed some tatty compliment your way
I want you
And you were fool enough to love it when he said
I want you
I want you
The truth cant hurt you its just like the dark
It scares you witless
But in time you see things clear and stark
I want you
Go on and hurt me then well let it drop
I want you
Im afraid I wont know where to stop
I want you
Im not ashamed to say I cried for you
I want you
I want to know the things you did that we do too
I want you
I want to hear he pleases you more than I do
I want you
I might as well be useless for all it means to you
I want you
Did you call his name out as he held you down
I want you
Oh no my darling not with that clown
I want you
Youve had your fun you dont get well no more
I want you
No-one who wants you could want you more
I want you
I want you
I want you
Every night when I go off to bed and when I wake up
I want you
I want you
Im going to say it once again til I instill it
I know Im going to feel this way until you kill it
I want you
I want you


Κυρία θέλει να βάλει τέντες στο μπαλκόνι. Ανοίγει τον τηλεφωνικό κατάλογο, ψάξε, ψάξε, βρίσκει "ΜΠΑΜΠΗΣ - ΤΕΝΤΕΣ".
Τηλεφωνάει στον τεντά...
- "Μπάμπης. Tέντες"... ακούγεται μια μάγκικη, απότομη φωνή.
"Ναι, καλή σας ημέρα. Θα ήθελα μια τέντα για το μπαλκόνι μου", του λέει η κυρία.
- "Αυριο, 11:30", απαντά ο τεντάς και κλείνει το τηλέφωνο.
Την επόμενη μέρα. Χτυπάει το κουδούνι...
- "Ναι; Ποιος είναι;", ρωτά η κυρία.
- "Μπάμπης. Τέντες", απαντά ξερά ο τεντάς.
- "Στον 4ο".
Ανεβαίνει πάνω και η κυρία του ανοίγει.
- "Καλή σας ημέρα".
- "Μέρα. Μπάμπης. Tέντες", απαντά ο τεντάς.
- "Απο δώ από δω. Περάστε".
Βγαίνει στο μπαλκόνι ο Μπάμπης, ανεβαίνει στη σκάλα και λέει στη κυρία:
- "Φραπέ. Γλυκό".
Πάει η κυρία να του φτιάξει. Οταν επιστρέφει...
- "Και νερό. Κρύο", της λέει ο τεντάς στο ίδιο απότομο ύφος.
Πάει η κυρία να του φέρει και νερό ώσπου ακούει το κουδούνι.
- "Ναι;", ρωτάει από το θυροτηλέφωνο.
- "Μπάμπης. Τέντες".
- "Μα έχει έρθει ήδη ένας... Εσείς ποιός είστε;"
- "Μπάμπης. Επεσα".

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2007

Σουκού



Τα άνωθεν πιτσιρίκια πιάσανε το νόημα. Ουφ, δε ξέρω τι να γράψω, ή μάλλον ξέρω αλλά δε ξέρω πως. Οπότε δε θα το γράψω. Πάντως ήταν πολύ ωραίο το Σάββατο και η Κυριακή έκλεισε επίσης ωραία με νίκη του ΠΑΟΚ και την πρώτη επίσκεψη στην Τούμπα για αυτήν την χρονιά. Επιστρέφοντας στην κάπως γκρίζα πραγματικότητα των συναισθημάτων μου θα σου σερβίρω ένα μελαγχολικό τραγούδι, το οποίο είναι πολύ ωραίο. Δε ξέρω γιατί, αλλά μου ήρθε σήμερα το πρωί στο μυαλό. Johnny Cash-Hurt








I hurt myself today
To see if I still feel
I focus on the pain
The only thing that's real
The needle tears a hole
The old familiar sting
Try to kill it all away
But I remember everything

[Chorus:]
What have I become
My sweetest friend
Everyone I know goes away
In the end
And you could have it all
My empire of dirt
I will let you down
I will make you hurt

I wear this crown of thorns
Upon my liar's chair
Full of broken thoughts
I cannot repair
Beneath the stains of time
The feelings disappear
You are someone else
I am still right here

[Chorus:]
What have I become
My sweetest friend
Everyone I know goes away
In the end
And you could have it all
My empire of dirt
I will let you down
I will make you hurt

If I could start again
A million miles away
I would keep myself
I would find a way









Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Γυναικείες σκέψεις....

Να και η απάντηση των γυναικών. Αντιγράφω από το men24 και στις 2 περιπτώσεις. Οι φωτογραφίες είναι δικιές μου.


Το σεξ είναι μαζί μας εδώ και χιλιετίες. Υποτίθεται ότι, βασικά, ο Θεούλης το επινόησε ως μέθοδο αναπαραγωγής, αλλά οι άνθρωποι είχαν άλλα σχέδια. Οκ, ας κάνουμε κουτσούβελα, πειράζει όμως να το απολαμβάνουμε κατά τη διάρκεια; Και ποιός ορίζει πως το ευχαριστιέται ο καθένας; Αυστηροί κανόνες δεν υπάρχουν, γιατί περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα. Γενικά όμως και τα δύο φύλλα παραπονιούνται επί αιώνες για κάποιες τεχνικές- κι όχι μόνο- λεπτομέρειες. Και όπως γνωρίζουμε οι γυναίκες μπορούν να γίνουν αρκετά γκρινιάρες…

1. Το στυλάκι «είμαι ωραίος και αυτό φτάνει» δεν περνάει στο κρεβάτι. Ακόμα και ο σωσίας του Μπραντ Πιτ να είσαι, αν δεν προσπαθήσεις, αν δεν ιδρώσεις λίγο, δεν «λες» και τίποτα.

2. Το μέγεθος έχει σημασία.

3. Θα στο κάνω μόνο αν μου το κάνεις κι εσύ.

4. Μιας και το έφερε η κουβέντα, σχεδόν ένα 70% των αντρών δεν ξέρει πως γίνεται το στοματικό.. Η λέξη κλειδί; Αργά. Επίσης παίζει αφάνταστο ρόλο η σωστή θερμοκρασία. Όταν αρχίσει και «ζεσταίνεται», μειώνεται και η απόλαυση.

5. Μπορεί να νομίζετε ότι αν δεν τελειώσουμε έχει έρθει το… τέλος του κόσμου, αλλά δεν είναι έτσι.

6. Η ιδανική διάρκεια; Ούτε πολύ λίγο, ούτε να ξημερωθούμε. Έχουμε και δουλειές…

7. Οκ, μπορεί στον ελεύθερο χρόνο σας να βλέπετε ταινίες για ενηλίκους με γκόμενες που είναι πάντα πρόθυμες για σεξ, φοράνε πρόστυχες λάτεξ φόρμες και γκαρίζουν σαν αγελάδες συνέχεια. Αυτή είναι και η διαφορά πορνό και πραγματικότητας.

8. Σπάνια εμείς απλά θα σας δούμε γυμνούς και θα «φτιαχτούμε» τόσο ώστε να σας θέλουμε εδώ και τώρα. Για αυτό υπάρχουν τα προκαταρκτικά.

9. Το μέγεθος έχει σημασία.

10. Πόσες εκπλήξεις μπορεί να συναντήσετε εσείς όταν πάτε πρώτη φορά με κάποια; Μπορεί να σας ξεγέλασε το ενισχυμένο σουτιέν, αλλά στην τελική, μπορείτε να μαντέψετε πάνω κάτω τα μεγέθη… Εμείς κάθε φορά είμαστε face to face με το άγνωστο.

11. Οι περισσότερες- δυστυχώς- δεν μπορούν να φθάσουν στο… τέλος μόνο με στοματικό. Για να τελειώσει μια γυναίκα χωρίς… βοήθεια πρέπει εσύ να έχεις μάστερ στο θέμα.

12. Μα για ποιο λόγο έχετε όλοι την εντύπωση ότι την πρώτη φορά είμαστε όλες πρόθυμες να σας προσφέρουμε στοματική απόλαυση;

13. Όλες κάποια στιγμή έχουμε υποκριθεί οργασμό. Οι λόγοι πολλοί. Είτε για να τελειώνουμε γιατί κουραστήκαμε, είτε επειδή ξέρουμε ότι δεν πρόκειται να το πετύχουμε και δεν θέλουμε να σας δυσαρεστήσουμε.

14. Spank me, αλλά με ρέγουλα.

15. Άμα βρείτε το σημείο G, πείτε το και σε εμάς να το ξέρουμε.

16. Ο θάμνος δεν είναι αποδεκτός.

17. Μην φωνάζετε σαν γυναίκα σε hard core τσόντα. Αυτή είναι γυναικεία δουλειά.

18. Ειλικρινά, δεν πρόκειται ποτέ να φέρουμε την Πόπη στο ίδιο κρεβάτι με εμάς. Δεν γουστάρουμε τις συγκρίσεις με κάτι καινούριο.

19. Οι ερωτήσεις σε στυλ παλιά κακή ελληνική τσόντα δεν είναι αποδεκτές. Ειλικρινά, τι απάντηση μπορεί να θέλετε στην ερώτηση «Σου αρέσει μάνα μου;»…Εμμ, όχι;;

20. Αντιθέτως οι δηλώσεις που υποδηλώνουν την ευχαρίστησή σας είναι κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενες.

21. Πότε θα σταματήσει το αστειάκι με το σπρώξιμο του κεφαλιού προς την ενδότερη περιοχή σας; Αν θέλω, θα το κάνω, δεν το έχω ξεχάσει.

22. Σεξ και περίοδος δεν πάνε μαζί. Ούτε είμαστε υποχρεωμένες μαζί με τα χάπια για τους πόνους να «καταπίνουμε» κι άλλα…

23. Όταν είσαι προικισμένος από τη φύση δεν τα έχεις όλα. Τι να την κάνεις την Lamborghini αν δεν έχεις δίπλωμα;

24. Α, ναι, πριν το ξεχάσω… Το μέγεθος έχει σημασία.

Να και ένα δείγμα τυπικού γυναικείου εγκεφάλου. Αν γέλασα πολύ με κάτι είναι με την γεννήτρια πονοκεφάλων.






Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2007

24 πράγματα για το σεξ που πρέπει να ξέρουν οι γυναίκες

Βρήκα λαβράκι και θα σας το προσφέρω. Σύντομα έρχεται και η γυναικεία απάντηση. Όπως καταλάβατε αντιγράφω. Στην επόμενη ανάρτηση θα δώσω και την πηγή.

Οι γυναίκες νομίζουν ότι δεν χρειάζονται συμβουλές πάνω στο σεξ. Μια ζωή αυτές είναι που θέλουν προκαταρκτικά διάρκειας 2 ωρών, αυτές που παραπονιούνται ότι κάτι δεν κάνουμε καλά, ότι δεν τελειώνουν, ότι δεν είμαστε «γλυκούληδες». Εμείς ψυχή δεν έχουμε; Ότι δεν μπορούμε να τους πούμε face to face, μπορούμε άνετα να… το γράψουμε. Να τι θέλουμε εμείς, εγωκεντρικά όντα…

1. Η φημολογούμενη στάση-που-σας-κάνει-να-φαίνεστε-αδύνατες υπάρχει μόνο μέσα στο μυαλό σας. Για μας, υπάρχει μόνο η στάση που έχει την καλύτερη θέα.

2. Τα ωραία σέξι μαύρα εσώρουχα από την Καλλιθέα, ενδιαφέρουν κυρίως τους δεσμευμένους ,που χρειάζονται κάτι παραπάνω για να πάρουν μπρος.

3. Αυτό δε σημαίνει ότι η βράκα λειτουργεί σαν αφροδισιακό.

4. Ο "γλόμπος" είναι υπερτιμημένος.. Γιατί πρέπει κάθε βράδυ να νομίζουμε ότι πηγαίνουμε με 12χρονο;

5. Τα κλισέ υπάρχουν για κάποιο λόγο. Δεν είναι ανάγκη να κρεμαστείς από το ταβάνι, να σπάσεις όλα τα πιάτα της κουζίνας για να κάνεις καλό σεξ. Γιατί να μη δοκιμάσεις τα μαύρα σατέν σεντόνια σου δηλαδή; Το κρεβάτι χρησιμοποιείται από τα αρχαία χρόνια- οk, εκεί το έκαναν στο πάτωμα- για κάποιο λόγο… Είναι άνετο!

6. Με τα φιλιά και τις αγκαλιές θα θέλουμε σεξ. Πάντα. Εκτός αν αγκαλιάζουμε τον κολλητό μας που μπαίνει στρατό.

7. Δεν σκεφτόμαστε συνέχεια το σεξ. Μερικές φορές όντως νυστάζουμε.

8. Αποδεχθείτε ότι η λέξη doggy είναι μία από τις αγαπημένες μας. Ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Δεν είναι τυχαίο.

9. Δεν υπάρχει άντρας που να μην έχει ψύχωση με το στοματικό. Μην βαριέστε λοιπόν- να το κάνετε- και μην τον ψάχνετε άδικα- τον άντρα.

10. Βαρεθήκαμε να σας την πέφτουμε σε κάθε γωνία του σπιτιού, σαν να κυνηγάμε serial killer… Δεν θα μας χάλαγε να παίρνατε κι εσείς, κάθε δεύτερη Κυριακή, μία πρωτοβουλία στο σεξ- να φέρετε και την Πόπη, παραδείγματος χάριν..

11. Θα κάνουμε ότι προκαταρκτικό γουστάρετε, αρκεί να τελειώσουμε με εσάς στα τέσσερα. Μία σας και μία μας.

12. Ειλικρινά, δε θα μπορούσε να μας ενδιαφέρει λιγότερο αν η τρίχα στο πόδι σας είναι 2 ημερών.

13. Το προσχεδιασμένο σεξ δεν είναι απαραίτητα χειρότερο από το αυθόρμητο.

14. Αν σας αρέσει, φώναξτε! Θέλουμε να το ακούσει ο γείτονας, τα δέντρα, ο Σάκης από την Αυστραλία, ο περιπτεράς- από τον οποίο πήραμε τα προφυλακτικά οπότε θα ξέρει ποιος ευθύνεται.

15. Δηλαδή εμείς γιατί να πιάνουμε μπροστά σας τον Μήτσο κι εσείς να μας το παίζετε θεούσες; Θα σας αποπάρουμε και δεν θα σας σκεφτόμαστε σοβαρά, αν χαϊδεύεστε μπροστά μας; Ίσα ίσα, ο Μήτσος θα αναβαθμιστεί σε Mitsos Turbo 2007.

16. Ok, πάμε πάσο. Δεν θα μπορούμε να είμαστε ποτέ σίγουροι αν υποκρίνεστε οργασμό. Αλλά όπως είχε πει και η κυρία Σάρον Στόουν, οι γυναίκες μπορούν να υποκριθούν οργασμό, αλλά οι άντρες μπορούν να υποκριθούν μια ολόκληρη σχέση. Σκεφτείτε το την επόμενη φορά που θα επιχειρήσετε να κάνετε καριέρα ως... ηθοποιός.

17. Τα πάντα επιτρέπονται στον πόλεμο και το σεξ. Οι λαϊκές ρήσεις του τύπου «Η γυναίκα πρέπει να είναι κυρία στα σαλόνια και πουτ@ν@ στο κρεβάτι» αληθεύουν.

18. Είναι εύκολο να σας κάτσουμε, αλλά είναι καλύτερο να σας δέσουμε...

19. Αν θέλαμε να κάνουμε σεξ με mute θα αγοράζαμε κούκλα.

20. Αν μας ποτίσετε με πολύ αλκοόλ, δύο είναι οι πιθανές καταλήξεις: ή θα μείνετε με την όρεξη, ή δεν θα θυμόμαστε το πρωί τα ακροβατικά σας.

21. Όταν σας βρίζουμε, μην απατάστε. Τα εννοούμε...

22. Οι περίεργοι ήχοι κατά τη διάρκεια της πράξης μας κάνουν κι εμάς να αισθανόμαστε άβολα- για 1 δευτερόλεπτο.

23. Ο υποτιθέμενος πονοκέφαλος δεν μας πείθει. Απλά βαριόμαστε να ασχοληθούμε περαιτέρω. Στην τελική βρείτε μια πιο πρωτότυπη δικαιολογία.

24. Όταν σας τραβάμε τα μαλλιά, μην σκέφτεστε ότι το απόγευμα ήσασταν κομμωτήριο. Ποσώς μας ενδιαφέρει...


Και αν αναρωτιέστε τι εγκέφαλος τα σκέφτηκε όλα αυτά, ορίστε ένας τυπικός αντρικός :