Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

semi final


Αν θες μια εικόνα του μέλλοντος σκέψου μια μπότα να τσαλαπατά ένα πρόσωπο. Έτσι θα είναι για πάντα. Η πείνα, ο μόχθος και η απογοήτευση είναι ο αμετάβλητος νόμος της ανθρωπότητας. Τώρα θα ρωτάς τι έγινε και τόση αισιοδοξία. Όπως είπα και στην προηγούμενη ανάρτηση διάβασα το 1984 και τη φάρμα των ζώων. Φοβερά βιβλία και τα 2. Δε σταματάς να βρίσκεις αντίστοιχες καταστάσεις σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας και της κοινωνίας γενικότερα. Ήθελα να πάρω τα παιδιά της πιάτσας του Τσιφόρου και Καββαδία αλλά λίγο το ότι δε τα βρήκα, λίγο το ότι μου γυάλισαν άλλα στο μάτι τελικά κατέληξα στο γεράκι της μάλτας του Ντάσιελ Χάμετ. Έχει ξημερώσει παρασκευή, καθαρίζω το μπάνιο και πέφτω για ύπνο. Δυσκολεύομαι ακόμα να μπω σε ρυθμό γραψίματος, αλλά μάλλον θα τα καταφέρω.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο κόσμος είναι ωραίος και αξίζει να παλεύεις για αυτόν.
Έρνεστ Χέμινγουέι

Θα συμφωνήσω μόνο στο δεύτερο.
G.G.L.2

desa είπε...

καλή η αισιοδοξία αλλά χρειάζονται γύρω στα 6 δισ αισιοδοξίες μαζί για να αλλάξει κάτι σοβαρά. ή έτσι μας έχουν κάνει να πιστεύουμε.

Heliotypon είπε...

Ανυπέρβλητος (και πάντα επίκαιρος) ο Τσιφόρος. Διαβάζω "Τα Παιδιά της Πιάτσας" για πολλοστή φορά (αφού το εξώφυλλο έχει διαλύσει...) και κάθε φορά ανακαλύπτω κάτι νέο, κάθε φορά μου γεννούν καινούριες σκέψεις. Αν δεν το βρίσκεις στα μαγαζιά, βρίσκεται σε ιντερνετικά βιβλιοπωλεία...