Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

Επόμενη στάση

 Αγαπητό ιστολόγιο, αγαπητέ μοναδικέ αναγνώστη (που ίσως και να είσαι λογιστής σε αλυσίδα ταχυφαγείων που πήρε το όνομά της απο βουνό κάπου στην Ασία) πάει και το πάσχα, πέρασε. Επόμενη αργία στο καλεντάρι του αγίου πνεύματος. Φετινός επιτάφιος με κόσμο λιγότερο από πέρσι, θα έλεγα αισθητά λιγότερο. Ανάσταση το ίδιο. Με τιμές φωτιά λογικά ταξίδεψαν λίγοι. Και ο ρέπας, αυτή η υπουργάρα που πληρώνει παντού, λογικά δε θα ταξίδεψε με τόσο κόστος, εκτός και αν τον λυπήθηκε η βουλή και του κάλυψε τις βενζίνες και τον απάλλαξε απο τα διόδια.
 Στεγνώνει το ποτάμι της σκέψης. Η ψυχολογία αντιστρέφεται κάθε βράδυ, πριν την πρώτη εργάσιμη της εβδομάδας. Κάτι λείπει από το παζλ της ψυχοσύνθεσής μου, Το βαθύ κράτος του ντεσαγύ δε διάγει και την καλύτερή του περίοδο, με σημαντικό μερίδιο σίγουρα την γενική οικονομική και εργασιακή κατάσταση της χώρας. Δε ξέρω τελικά πόσο μεγάλα είναι αυτά τα προβλήματα και σίγουρα μου είναι πιο δύσκολο να τα χειριστώ. Ένας φιλόσοφος έλεγε ότι λίγο πριν πεθάνουμε, ξαπλωμένοι στο κρεβάτι του πόνου θα πούμε ''ώστε αυτό ήταν όλο?'' Οι ηθοποιοί που είχε καλεσμένους ο Θεοδωράκης στην χθεσινή εκπομπή του, που ήταν όλοι τους κωμικοί, έλεγαν ότι κατα βάθος είναι μελαγχολικά άτομα και εσωστρεφεί.

Λίγο πριν μπω στο κελί μου, ρίχνω μια κλεφτή ματιά στον σοφό τοίχο, που σε οργουελική διάθεση παρατηρεί ''η πείνα, ο μόχθος και η απογοήτευση είναι ο αμετάβλητος νόμος της ζωής''

Υ.Γ. Εμπρός στο δρόμο που χάραξαν οι χώρες της Αφρικής. Ραντεβού, είτε στα σχόλια, μοναδικέ αναγνώστη, είτε στην επόμενη ανάρτηση.

4 σχόλια:

Heliotypon είπε...

Τελικά το μεγάλο ερώτημα παραμένει: "Προς τι;". Προς τι η ζωή, η ταλαιπωρία, οι ελπίδες, που τις περισσότερες φορές αποδεικνύονται φρούδες; Κι επειδή η ματαιότητα και το άσκοπο της ζωής είναι προφανές, έσπευσαν οι θρησκείες, ποιός ξέρει ποιανών συμφέροντα υπηρετούσες, να μας πουλήσουν φούμαρα περί "μελούσσης" ζωής, και τα χάβουν οι αφελείς κάθε είδους (ακόμη και επιστήμονες άνθρωποι) και φροντίζουν για τη μελλοντική ζωή που θα είναι μέγκλα, σε περιβόλια καταπράσινα, αν φυσικά είμαστε "καλά παιδιά" και δεχόμαστε να ταλαιπωρηθούμε σε τούτη! Κατά τ' άλλα ακούω τώρα στο "ραδικόφωνο" (λέξη του Αγκοπ, ήρωα παλιάς εκπομπής του ραδιοφώνου των Ενόπλων Δυνάμεων) για τους γάμους του άγγλου πρίγκηπα και τη γκλαμουριά που περιμένει τον δόλιο άγγλο φορολογούμενο! Εκεί να δείτε ματαιότητα! Και μια και βρεθήκαμε εδώ και μιά και δεν έχουμε (όλοι) το κουράγιο να φύγουμε οικειοθελώς, ας φροντίσουμε να χαρούμε ό,τι, έλάχιστο, μας προσφέρει τούτη η γη... Αμήν!
(Μ'έπιασε η ...σεντονοδιάθεση πάλι!)

Stella Fox είπε...

πωπωωωω απογοήτευσηηηηηη.....
υπαρχουν και τα ωραία στον μάταιο τουτο κόσμο ρε άντρες.....
γιατι δεν τα επιδιώκετε?????
λεω εγώ τωρα.....

lunettes de soleil burberry είπε...

Λίγο πριν μπω στο κελί μου, ρίχνω μια κλεφτή ματιά στον σοφό τοίχο, που σε οργουελική διάθεση παρατηρεί ''η πείνα, ο μόχθος και η απογοήτευση είναι ο αμετάβλητος νόμος της ζωής''

desa είπε...

heliotypon οι θρησκείες είναι τρόπος ελέγχου των μαζών, αυτό καταλαβαίνω. καθαρά κοινωνικά φαινόμενα.

Στέλλα έχω μια φίλη που λέει : ήσουν και χθες ευτυχισμένους? (δε το λέει για εμένα προσωπικά)αλλά κρύβει αλήθειες. κάποια στιγμή θα φορέσω την αισιόδοξη προβιά μου