Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

Στιγμές με υπογραφή

Διάβασα τις προάλλες ένα ωραίο άρθρο, με μια δόση χιούμορ στο men 24, σχετικά με αξέχαστες τοποθεσίες για σεξ. Τώρα θα μου πεις πάλι με αυτό ασχολήσε? Θα το προσπεράσω όμως και απλά θα σας το προσφέρω.

Κάθε αρσενικό που σέβεται την τεστοστερόνη του, έχει κρεμασμένες στον τοίχο με τα τρόπαια τις στιγμές όπου το sex ήταν κάτι παραπάνω από μια ανταλλαγή σωματικών υγρών. Signature sex , μέρος άλφα και βήτα και τέλος (δεν είναι και για χόρταση).

Της πρώτης φοράς γενικώς
Αυτό δεν μετράει. Απλά το γράφουμε γιατί ενδέχεται η πρώτη να ήταν και η τελευταία, οπότε το φυλάς στο σκληρό σου δίσκο ως κόρη οφθαλμού, με νύχια και με δόντια. Όπως η Madonna τα οιστρογόνα της.

Στο πρώτο ΧΧΧ δωμάτιο γαμ..συγγνώμη, ξενοδοχείου

Αν ξεπεράσεις το ποιος πλημμύρισε τα στρώματα πριν από σένα, ποιος σοβάντισε με σπέρμα τους τοίχους πριν από σένα, πώς φωνάζει η ξανθιά (υποθέτεις) στο διπλανό δωμάτιο ενώ η δικιά σου βογκά συγκροτημένα (με ο, όχι με α), το πώς θα πατήσεις ξυπόλητος μέσα στη ντουζιέρα που κι αν είδαν τα ματάκια της, το τι ακάριο κι άλλο ζωικό βασίλειο κόβει βόλτες πάνω στην πετσέτα, το αν θα υπάρχει κρυφή κάμερα για να σας πουλήσουν μετά στο web για 3 ευρώ την ώρα (εσύ πλήρωσες 40), αν λοιπόν όλα αυτά δεν σε αποπροσανατολίσουν από τον λόγο για τον οποίο βρέθηκες εδώ, το σεξ σε XXX μπορεί να είναι ισοδύναμο ενός μεταμεσονύχτιου δείπνου σε καντίνα. Βρώμικο, αμφιβόλου υγιεινής, σχεδόν στο όρθιο αλλά πολύ νόστιμο το γαμ… συγγνώμη, το άτιμο.

Στο γραφείο
Προϋποθέσεις : δεν υπάρχει κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης , έχει φύγει ΚΑΙ η καθαρίστρια και έχεις δικό σου γραφείο. Και μια γυναίκα με ατέλειωτα πόδια, μαύρες κάλτσες, ψηλά τακούνια, τα κλασσικά κλισέ που αποστηθίσαμε απ΄τα λαιφσταιλίκια που διαβάζουμε από γέννησης ΚΛΙΚ. Τόσο κλισέ που δεν θα το πιστεύεις κι εσύ ο ίδιος όταν το επόμενο πρωί η καρέκλα σου θα μυρίζει ακόμη όπως ο κώλ… συγγνώμη, το δέρμα της. Επαναλαμβάνω : προϋπόθεση να έχει φύγει ΚΑΙ η καθαρίστρια, εκτός κι αν είσαι τόσο kinky άντρας που το κάνεις με την καθαρίστρια γιατί κι αυτές έχουν μ…συγγνώμη , ψυχή.

Του χωρισμού
Αν φεύγεις εσύ κάντο όπως επιβάλλεται να είναι η τελευταία φορά : αξέχαστο. Δεν ξέρω πώς είναι το “αξέχαστο” αλλά υποθέτω πως θα είναι κάπως διαφορετικό απ’ το ξεχασμένο. Αν φεύγει αυτή σιγά μην προλάβεις να το κάνεις για τελευταία φορά.

Της επανασύνδεσης
Είναι ακριβώς το αντίθετο από “του χωρισμού”. Αν επέστρεψε μέσα στη στιβαρή σου αγκαλιά αυτή, ζήτα της να στο κάνει όπως την πρώτη φορά: αξέχαστο. Αν επέστρεψες με την ουρά μέσα στα σκέλια (όχι τα δικά της ασφαλώς) εσύ, σιγά μην έχεις και μούτρα να της ζητήσεις σεξ με το καλημέρα.

Της πρώτης μέρας διακοπών μαζί
Ε, είναι αυτή η κλασσική ημέρα που όπως λένε τα κλισέ (μεγάλη σωτηρία αυτός ο τυφλοσούρτης) δεν βγαίνεις από το δωμάτιο κι από μέσα της. Θα την θυμάσαι μέχρι να πεθάνεις, έτσι κι αλλιώς ποτέ άλλη φορά δεν έφτασες τόσο κοντά στο θάνατο όσο εκείνη τη μέρα κι ας νόμισες πως μπαινόβγαινες στον παράδεισο, άσχετε άνθρωπε , αυτά κάνει η άγνοια της νιότης και βασικών θρησκευτικών (δεν μπαινοβγαίνεις κατά βούληση στον παράδεισο) & ιατρικών δεδομένων (και κουνέλι να ‘σουν θα γονάτιζες).

Της πρώτης φοράς μαζί της
Χαζά-χαζά, ούτε ο Κολόμβος πήρε τέτοια χαρά. Άσε που αυτός ανακάλυψε την ήπειρο αξύριστος, κουρασμένος, άπλυτος και ψειριασμένος. Ενώ εσύ φιγουρίνι. Το ενδεχόμενο της στυτικής τραγωδίας που ενδέχεται να προκύψει ως επακόλουθο της συγκίνησης, ούτε που να σας απασχολεί. Μπορεί κάποτε να τραγούδαγε ο Weller “the bitterest pill I had to swallow” αλλά σήμερα των Jam τα παιδιά – κοντά πενήντα- πριν ξαπλώσουν καταπίνουν. Καλού-κακού και τα εγγόνια το ίδιο, μη σας πω και τα δισέγγονα.

Της πρώτης φοράς με “άλλη”
Της πρώτης. Μνημειώδες, indeed. Μετά δεν μετράει. Το ‘πε και ο μέγιστος Ιωαννίδης : «η πρώτη είναι πρώτη, η δεύτερη είναι τίποτε» , μη διευκρινίζοντας –βέβαια- ποια είναι η πρώτη και ποια η δεύτερη αλλά μη περιμένετε σοβαρές απαντήσεις από έναν άντρα που παράτησε το γάμο κι έτρεξε στα πουρνάρια (άσχετο αλλά με τρώει : τι συναρπαστικό κρύβεται πίσω απ’ τα ρημάδια τα πουρνάρια που μπορεί να διαλύσει στο πιτς φυτίλι ένα γάμο; εκτός απ’ το κατούρημα δεν μου ‘ρχεται κάτι άλλο στο μυαλό)

Της πρώτης νύχτας του γάμου
Αυτό δεν μετράει γιατί η προίκα ήταν φαγωμένη πριν το γάμο, συνεπώς σιγά το exciting. Απλά το γράφουμε γιατί δίνει αυτομάτως 50 λέξεις και κάνει τον αρχισυντάκτη ευτυχισμένο που επιτέλους έπιασες “το νόημα της οικονομίας λέξεων χωρίς εκπτώσεις στην ποιότητα του κειμένου”.

Του “ας κάνουμε ένα μωράκι”
Όταν το ακούς αυτό για πρώτη φορά, ακόμη και “το μωρό της Ρόζμαρι” σου φαίνεται σαν ένα απ’ τα looney-tunes. Σεξ για μωράκι γίνεται ; Nα την ρωτήσεις δηλαδή πάνω στον οίστρο σου “τι σου κάνω μάνα μου;” και να σου απαντήσει “μωράκι” ; Ε ρε Πολάνσκι που σας χρειάζεται…

2 σχόλια:

kikop80 είπε...

XEXEXEXE!!!
Ιδίως το τελευταίο "για μωράκι", τα σπάει!!!
Σου ρχεται στο μυαλό ο Τσακυ αντί για μωράκι!!!
XEXEXE!!!

desa είπε...

κίκοπ καλησπέρες μου