Mε το παρακάτω κείμενο προσπαθώ να πιάσω τον μέσο άνθρωπο και να περιγράψω μια μέση κατάσταση.
Ο Σ γνωρίζει τη Σ και μετά από μερικά ραντεβού είναι πλέον ζευγάρι, τι καλύτερο, 2 27χρονοι με τις ζωές τους φτιαγμένες εκεί που τις θέλουν. Ως ενεργά άτομα φτιάχνουν μια ευχάριστη και ικανοποιητική σεξουαλική ζωή. Και μετά από αρκετό καιρό, ας πούμε 3 μήνες έρχεται και η πρώτη επαφή χωρίς προφυλακτικό. Βέβαια έχουν προηγηθεί στοματικές πράξεις εκατέρωθεν. Και εδώ είναι η παγίδα που πέφτουμε, όλοι. Θεωρούμε το άλλο μισό καθαρό, υγιές Κι αν δεν είναι? Κι αν έχει μολυνθεί χωρίς να το ξέρει? Από τη τελευταία σχέση ας πούμε. Και εδώ μπαίνει ένα βουνό στη μέση. Ο καθένας μπαίνει σε ένα λούκι να σκεφτεί και να προτείνει στον άλλο να πάνε για εξετάσεις. Κάτι που είναι για το καλό και των 2 και της σχέσης τους από μερικά άτομα μπορεί να γίνει και αιτία τσακωμού. ''Για να μου λέει τώρα αυτός/η να πάμε για εξετάσεις γύρευε τι έχει κάνει και αισθάνεται τύψεις'. Μήπως είχε δίκιο μια διαφήμιση παλιά που έλεγε ''για να μου ζητά προφυλακτικό δε με αγαπάει''? Μήπως σε αυτό το λούκι πέφτουμε? Και είναι λούκι γιατί δε ξέρει πως θα το μεταφράσει αυτό ο άλλος και ας δεχτεί. Θεωρούμε ντε φάκτο ότι ο άλλος είναι υγιής και μετά από αρκετές επαφές έχουμε χάσει και τους όποιους ενδοιασμούς είχαμε. Πλέον το γουστάρουμε και λέμε και ''έλα ρε σε μένα θα τύχει? 1 στο εκατομμύριο''. Αυτή η πουτάνα η πιθανότητα όμως δε ξέρει κανείς ποια στιγμή θα θελήσει να επαληθευτεί. Εμείς βέβαια επαναπαυόμαστε σε αυτή. Και ρωτάω : είναι θέμα έλλειψης παιδείας? Έλλειψη πληροφόρησης? Το 2ο μάλλον όχι με τέτοιο όγκο πληροφοριών που έχουμε από παντού. Έλλειψη παιδείας όσο αναφορά την προληπτική ιατρική σίγουρα έχουμε ως λαός. Γιατί όμως φτάσαμε να το θεωρούμε ύποπτο και ταμπού? Και αυτό είναι το σημείο που θέλω να φτάσω. Μήπως ο συντητηρητισμός της εκκλησίας είναι μέρος του προβλήματος? Βελτιώνεται η κατάσταση άμα μπει σαν μάθημα στα σχολεία η σεξουαλική υγεία? Γιατί το αγνοούμε? Μέχρι πότε? Και στην τελική το προφυλακτικό το χρησιμοποιούμε σαν μέσο αντισύλληψης και όχι σαν μέσο προστασίας μας? Και γενικά πόσοι από εμάς κάνουμε τσεκ απ τακτικά?
Τα αποτελέσματα αυτής της άγνοιας είναι εδώ. Kαι συνδέονται και με την έλλειψη διαφημιστικής καμπάνιας.
Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008
Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008
Νοιώσε χειμώνα
Την τετάρτη το βράδυ καθώς γυρνούσα απ έξω άκουσα ένα φανταστικό τραγούδι στην βραδυνή εκπομπή του σκύλου στον ιμάτζιν, από την ταινία the rose η οποία είναι η ζωή της janis joplin και το ερμηνεύει η bette midler που ενσαρκώνει και την εν λόγω ηρωίδα. Πολύ συγκινητικά τα λόγια του.
Με αυτό το τραγούδι λοιπον θα σας αφήσω στην αγκάλια ενός άκρως χειμωνιάτικου καιρού (καιρός ήταν) και θα πάω να ξεκουραστώ για τις επόμενες 2 βδομάδες. Εξασφάλισα μυθική άδεια. Θα περιοδεύσω σε δυτική μακεδονία, φλώρινα - ανατολική μακεδονία θράκη, καυ(α)λα και θα επιστρέψω με φωτογραφίες.
O Μπλόγγερ αρνήται πεισματικά να το ανεβάσει. Γι αυτό και εγώ ανέβασα ένα βιντεάκι με τα κατορθώματά μας στο Νεστόριο, είναι καινούργιο χθες το έκανα με καλύτερο πρόγραμμα, το Photo story, ένα τζαμπέ της Microsoft το οποίο δούλεψε μια χαρά και μου το πρότεινε η zekia.
Με αυτό το τραγούδι λοιπον θα σας αφήσω στην αγκάλια ενός άκρως χειμωνιάτικου καιρού (καιρός ήταν) και θα πάω να ξεκουραστώ για τις επόμενες 2 βδομάδες. Εξασφάλισα μυθική άδεια. Θα περιοδεύσω σε δυτική μακεδονία, φλώρινα - ανατολική μακεδονία θράκη, καυ(α)λα και θα επιστρέψω με φωτογραφίες.
O Μπλόγγερ αρνήται πεισματικά να το ανεβάσει. Γι αυτό και εγώ ανέβασα ένα βιντεάκι με τα κατορθώματά μας στο Νεστόριο, είναι καινούργιο χθες το έκανα με καλύτερο πρόγραμμα, το Photo story, ένα τζαμπέ της Microsoft το οποίο δούλεψε μια χαρά και μου το πρότεινε η zekia.
Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008
Χωρίς τίτλο
Μετά από 25 χρόνια σε αυτή τη ζωή, μετά από τόσα χρόνια που βλέπω μπάλα έχω να πω ένα πράγμα : ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ ΤΟΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗ PABLO GARCIA. O ΠΑΟΚ για πολλά χρόνια δεν είχε τέτοιο παίχτη στο ρόστερ του. Για την ακρίβεια εγώ δεν θυμάμαι. Σαν αυτόν δεν έχει. Η μπουνια που του έχωσε του άλλουνου εν ψυχρώ είναι all the fucking money.
Μεγάλε PABLO είσαι θεός στα μάτια μου, ήλιος καλοκαιρινός. ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ ΠΟΤΕ. Στα του αγώνα τώρα λίγο πιο σοβαρά το παλέψαμε ήταν πιο τυχερός ο γαύρος και λίγο καλύτερος και κέρδισε. Οι 3 πόντοι κερδίζοντε και χάνοντε σε κάθε παιχνίδι. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι η διαχείρηση της ήττας παιχτηκά και ψυχολογικά. Κοιτάμε μπροστά, πρέπει να κερδίσουμε τη Λάρισα για να κάνουμε το μεγάλο come back.
PABLO ΤΣΟΓΛΑΝΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΑΛΑΝΙ.
Μεγάλε PABLO είσαι θεός στα μάτια μου, ήλιος καλοκαιρινός. ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ ΠΟΤΕ. Στα του αγώνα τώρα λίγο πιο σοβαρά το παλέψαμε ήταν πιο τυχερός ο γαύρος και λίγο καλύτερος και κέρδισε. Οι 3 πόντοι κερδίζοντε και χάνοντε σε κάθε παιχνίδι. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι η διαχείρηση της ήττας παιχτηκά και ψυχολογικά. Κοιτάμε μπροστά, πρέπει να κερδίσουμε τη Λάρισα για να κάνουμε το μεγάλο come back.
PABLO ΤΣΟΓΛΑΝΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΑΛΑΝΙ.
Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008
O 10λογος του καλού κουκουλοφόρου
Φίλε αναρχικέ που θα τα σπάσεις αυτές τις μέρες με τους γνωστούς δικούς σου τρόπους, ας είναι φέτος η πρώτη φορά που βάζεις κριτήρια στο τι σπας και τι δε σπας. Το παρών ιστολόγιο σου ετοίμασε τον 10λογο :
1) Μη σπας αυτοκίνητα με συμβατικές πινακίδες. Ανήκουν σε ανθρώπους σαν εσένα και τον πατέρα σου.
2) Μη σπας βιτρίνες απλών καταστημάτων, δεν έχει όφελος, δε σου φταίνε σε τίποτα.
3) Μη σπας εισόδους πολυκατοικιών. Μπορεί κάλλιστα να είναι της δικιάς σου.
4) Μη στέλνεις μολότοφ στις ταμίες των goody's και άλλων παρεμφερών καταστημάτων γιατί έχουν κόσμο μέσα και θα πάθει κανείς τίποτα. Ούτε αυτό σε φταίει, θα λείψει ο άνθρωπος από τη δουλειά του χωρίς λόγο. Γενικώς μη σπας κατάστημα με κόσμο μέσα.
5) Μη σπας περίπτερα. Συνήθως είναι καθημερινοί άνθρωποι που έχουν να φροντίσουν και τις οικογένειες τους. Σχεδόν όπως όλοι οι παραπάνω.
6) Σπάσε τράπεζες. Ελεύθερα και ανενόχλητα. Και κλέψε και το αυτόματο ταμειακό μηχάνημα, αν μπορείς. Γιατί όπως λες και εσύ ''μη σκοτώνεις τα κουνούπια, άλλοι σου πίνουν το αίμα''.
7) Σπάσε πολυεθνικές. Έχουν λεφτά. Εξάλλου πρέπει να δουλέψουν και οι τζαμτζίδες, κλέφτες θα γίνουν οι άνθρωποι?
8) Αυτοκίνητα με διπλωματικές πινακίδες είναι στην επιλογή σου, κάνε ότι θέλεις, δε προκαλείς διπλωματικό επεισόδιο. Αν είναι παρκαρισμένα κάτω από το us embassy και σου έχει περισσέψει και καμιά βότκα με στουπί από την προηγούμενη γωνία, ε τότε μην ανυσηχείς δε θα πάει χαμένη.
9) Μη προκαλείς ζημιές μέσα στο πανεπιστήμιο. Όχι άλλο, φτάνει πια. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να μάθουν.
10) Με τους μπάτσους κάνει ότι θες, αφού και αυτοί κάνουν ότι θέλουν μαζί μας.
Α και μη παίρνεις βεζίνη από ανεξάρτητα πρατήρια, η αντλία τους κλέβει συνήθως (όχι αυτά μη κα κάψεις).
1) Μη σπας αυτοκίνητα με συμβατικές πινακίδες. Ανήκουν σε ανθρώπους σαν εσένα και τον πατέρα σου.
2) Μη σπας βιτρίνες απλών καταστημάτων, δεν έχει όφελος, δε σου φταίνε σε τίποτα.
3) Μη σπας εισόδους πολυκατοικιών. Μπορεί κάλλιστα να είναι της δικιάς σου.
4) Μη στέλνεις μολότοφ στις ταμίες των goody's και άλλων παρεμφερών καταστημάτων γιατί έχουν κόσμο μέσα και θα πάθει κανείς τίποτα. Ούτε αυτό σε φταίει, θα λείψει ο άνθρωπος από τη δουλειά του χωρίς λόγο. Γενικώς μη σπας κατάστημα με κόσμο μέσα.
5) Μη σπας περίπτερα. Συνήθως είναι καθημερινοί άνθρωποι που έχουν να φροντίσουν και τις οικογένειες τους. Σχεδόν όπως όλοι οι παραπάνω.
6) Σπάσε τράπεζες. Ελεύθερα και ανενόχλητα. Και κλέψε και το αυτόματο ταμειακό μηχάνημα, αν μπορείς. Γιατί όπως λες και εσύ ''μη σκοτώνεις τα κουνούπια, άλλοι σου πίνουν το αίμα''.
7) Σπάσε πολυεθνικές. Έχουν λεφτά. Εξάλλου πρέπει να δουλέψουν και οι τζαμτζίδες, κλέφτες θα γίνουν οι άνθρωποι?
8) Αυτοκίνητα με διπλωματικές πινακίδες είναι στην επιλογή σου, κάνε ότι θέλεις, δε προκαλείς διπλωματικό επεισόδιο. Αν είναι παρκαρισμένα κάτω από το us embassy και σου έχει περισσέψει και καμιά βότκα με στουπί από την προηγούμενη γωνία, ε τότε μην ανυσηχείς δε θα πάει χαμένη.
9) Μη προκαλείς ζημιές μέσα στο πανεπιστήμιο. Όχι άλλο, φτάνει πια. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να μάθουν.
10) Με τους μπάτσους κάνει ότι θες, αφού και αυτοί κάνουν ότι θέλουν μαζί μας.
Α και μη παίρνεις βεζίνη από ανεξάρτητα πρατήρια, η αντλία τους κλέβει συνήθως (όχι αυτά μη κα κάψεις).
Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008
Στιγμές με υπογραφή
Διάβασα τις προάλλες ένα ωραίο άρθρο, με μια δόση χιούμορ στο men 24, σχετικά με αξέχαστες τοποθεσίες για σεξ. Τώρα θα μου πεις πάλι με αυτό ασχολήσε? Θα το προσπεράσω όμως και απλά θα σας το προσφέρω.
Κάθε αρσενικό που σέβεται την τεστοστερόνη του, έχει κρεμασμένες στον τοίχο με τα τρόπαια τις στιγμές όπου το sex ήταν κάτι παραπάνω από μια ανταλλαγή σωματικών υγρών. Signature sex , μέρος άλφα και βήτα και τέλος (δεν είναι και για χόρταση).
Της πρώτης φοράς γενικώς
Αυτό δεν μετράει. Απλά το γράφουμε γιατί ενδέχεται η πρώτη να ήταν και η τελευταία, οπότε το φυλάς στο σκληρό σου δίσκο ως κόρη οφθαλμού, με νύχια και με δόντια. Όπως η Madonna τα οιστρογόνα της.
Στο πρώτο ΧΧΧ δωμάτιο γαμ..συγγνώμη, ξενοδοχείου
Αν ξεπεράσεις το ποιος πλημμύρισε τα στρώματα πριν από σένα, ποιος σοβάντισε με σπέρμα τους τοίχους πριν από σένα, πώς φωνάζει η ξανθιά (υποθέτεις) στο διπλανό δωμάτιο ενώ η δικιά σου βογκά συγκροτημένα (με ο, όχι με α), το πώς θα πατήσεις ξυπόλητος μέσα στη ντουζιέρα που κι αν είδαν τα ματάκια της, το τι ακάριο κι άλλο ζωικό βασίλειο κόβει βόλτες πάνω στην πετσέτα, το αν θα υπάρχει κρυφή κάμερα για να σας πουλήσουν μετά στο web για 3 ευρώ την ώρα (εσύ πλήρωσες 40), αν λοιπόν όλα αυτά δεν σε αποπροσανατολίσουν από τον λόγο για τον οποίο βρέθηκες εδώ, το σεξ σε XXX μπορεί να είναι ισοδύναμο ενός μεταμεσονύχτιου δείπνου σε καντίνα. Βρώμικο, αμφιβόλου υγιεινής, σχεδόν στο όρθιο αλλά πολύ νόστιμο το γαμ… συγγνώμη, το άτιμο.
Στο γραφείο
Προϋποθέσεις : δεν υπάρχει κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης , έχει φύγει ΚΑΙ η καθαρίστρια και έχεις δικό σου γραφείο. Και μια γυναίκα με ατέλειωτα πόδια, μαύρες κάλτσες, ψηλά τακούνια, τα κλασσικά κλισέ που αποστηθίσαμε απ΄τα λαιφσταιλίκια που διαβάζουμε από γέννησης ΚΛΙΚ. Τόσο κλισέ που δεν θα το πιστεύεις κι εσύ ο ίδιος όταν το επόμενο πρωί η καρέκλα σου θα μυρίζει ακόμη όπως ο κώλ… συγγνώμη, το δέρμα της. Επαναλαμβάνω : προϋπόθεση να έχει φύγει ΚΑΙ η καθαρίστρια, εκτός κι αν είσαι τόσο kinky άντρας που το κάνεις με την καθαρίστρια γιατί κι αυτές έχουν μ…συγγνώμη , ψυχή.
Του χωρισμού
Αν φεύγεις εσύ κάντο όπως επιβάλλεται να είναι η τελευταία φορά : αξέχαστο. Δεν ξέρω πώς είναι το “αξέχαστο” αλλά υποθέτω πως θα είναι κάπως διαφορετικό απ’ το ξεχασμένο. Αν φεύγει αυτή σιγά μην προλάβεις να το κάνεις για τελευταία φορά.
Της επανασύνδεσης
Είναι ακριβώς το αντίθετο από “του χωρισμού”. Αν επέστρεψε μέσα στη στιβαρή σου αγκαλιά αυτή, ζήτα της να στο κάνει όπως την πρώτη φορά: αξέχαστο. Αν επέστρεψες με την ουρά μέσα στα σκέλια (όχι τα δικά της ασφαλώς) εσύ, σιγά μην έχεις και μούτρα να της ζητήσεις σεξ με το καλημέρα.
Της πρώτης μέρας διακοπών μαζί
Ε, είναι αυτή η κλασσική ημέρα που όπως λένε τα κλισέ (μεγάλη σωτηρία αυτός ο τυφλοσούρτης) δεν βγαίνεις από το δωμάτιο κι από μέσα της. Θα την θυμάσαι μέχρι να πεθάνεις, έτσι κι αλλιώς ποτέ άλλη φορά δεν έφτασες τόσο κοντά στο θάνατο όσο εκείνη τη μέρα κι ας νόμισες πως μπαινόβγαινες στον παράδεισο, άσχετε άνθρωπε , αυτά κάνει η άγνοια της νιότης και βασικών θρησκευτικών (δεν μπαινοβγαίνεις κατά βούληση στον παράδεισο) & ιατρικών δεδομένων (και κουνέλι να ‘σουν θα γονάτιζες).
Της πρώτης φοράς μαζί της
Χαζά-χαζά, ούτε ο Κολόμβος πήρε τέτοια χαρά. Άσε που αυτός ανακάλυψε την ήπειρο αξύριστος, κουρασμένος, άπλυτος και ψειριασμένος. Ενώ εσύ φιγουρίνι. Το ενδεχόμενο της στυτικής τραγωδίας που ενδέχεται να προκύψει ως επακόλουθο της συγκίνησης, ούτε που να σας απασχολεί. Μπορεί κάποτε να τραγούδαγε ο Weller “the bitterest pill I had to swallow” αλλά σήμερα των Jam τα παιδιά – κοντά πενήντα- πριν ξαπλώσουν καταπίνουν. Καλού-κακού και τα εγγόνια το ίδιο, μη σας πω και τα δισέγγονα.
Της πρώτης φοράς με “άλλη”
Της πρώτης. Μνημειώδες, indeed. Μετά δεν μετράει. Το ‘πε και ο μέγιστος Ιωαννίδης : «η πρώτη είναι πρώτη, η δεύτερη είναι τίποτε» , μη διευκρινίζοντας –βέβαια- ποια είναι η πρώτη και ποια η δεύτερη αλλά μη περιμένετε σοβαρές απαντήσεις από έναν άντρα που παράτησε το γάμο κι έτρεξε στα πουρνάρια (άσχετο αλλά με τρώει : τι συναρπαστικό κρύβεται πίσω απ’ τα ρημάδια τα πουρνάρια που μπορεί να διαλύσει στο πιτς φυτίλι ένα γάμο; εκτός απ’ το κατούρημα δεν μου ‘ρχεται κάτι άλλο στο μυαλό)
Της πρώτης νύχτας του γάμου
Αυτό δεν μετράει γιατί η προίκα ήταν φαγωμένη πριν το γάμο, συνεπώς σιγά το exciting. Απλά το γράφουμε γιατί δίνει αυτομάτως 50 λέξεις και κάνει τον αρχισυντάκτη ευτυχισμένο που επιτέλους έπιασες “το νόημα της οικονομίας λέξεων χωρίς εκπτώσεις στην ποιότητα του κειμένου”.
Του “ας κάνουμε ένα μωράκι”
Όταν το ακούς αυτό για πρώτη φορά, ακόμη και “το μωρό της Ρόζμαρι” σου φαίνεται σαν ένα απ’ τα looney-tunes. Σεξ για μωράκι γίνεται ; Nα την ρωτήσεις δηλαδή πάνω στον οίστρο σου “τι σου κάνω μάνα μου;” και να σου απαντήσει “μωράκι” ; Ε ρε Πολάνσκι που σας χρειάζεται…
Κάθε αρσενικό που σέβεται την τεστοστερόνη του, έχει κρεμασμένες στον τοίχο με τα τρόπαια τις στιγμές όπου το sex ήταν κάτι παραπάνω από μια ανταλλαγή σωματικών υγρών. Signature sex , μέρος άλφα και βήτα και τέλος (δεν είναι και για χόρταση).
Της πρώτης φοράς γενικώς
Αυτό δεν μετράει. Απλά το γράφουμε γιατί ενδέχεται η πρώτη να ήταν και η τελευταία, οπότε το φυλάς στο σκληρό σου δίσκο ως κόρη οφθαλμού, με νύχια και με δόντια. Όπως η Madonna τα οιστρογόνα της.
Στο πρώτο ΧΧΧ δωμάτιο γαμ..συγγνώμη, ξενοδοχείου
Αν ξεπεράσεις το ποιος πλημμύρισε τα στρώματα πριν από σένα, ποιος σοβάντισε με σπέρμα τους τοίχους πριν από σένα, πώς φωνάζει η ξανθιά (υποθέτεις) στο διπλανό δωμάτιο ενώ η δικιά σου βογκά συγκροτημένα (με ο, όχι με α), το πώς θα πατήσεις ξυπόλητος μέσα στη ντουζιέρα που κι αν είδαν τα ματάκια της, το τι ακάριο κι άλλο ζωικό βασίλειο κόβει βόλτες πάνω στην πετσέτα, το αν θα υπάρχει κρυφή κάμερα για να σας πουλήσουν μετά στο web για 3 ευρώ την ώρα (εσύ πλήρωσες 40), αν λοιπόν όλα αυτά δεν σε αποπροσανατολίσουν από τον λόγο για τον οποίο βρέθηκες εδώ, το σεξ σε XXX μπορεί να είναι ισοδύναμο ενός μεταμεσονύχτιου δείπνου σε καντίνα. Βρώμικο, αμφιβόλου υγιεινής, σχεδόν στο όρθιο αλλά πολύ νόστιμο το γαμ… συγγνώμη, το άτιμο.
Στο γραφείο
Προϋποθέσεις : δεν υπάρχει κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης , έχει φύγει ΚΑΙ η καθαρίστρια και έχεις δικό σου γραφείο. Και μια γυναίκα με ατέλειωτα πόδια, μαύρες κάλτσες, ψηλά τακούνια, τα κλασσικά κλισέ που αποστηθίσαμε απ΄τα λαιφσταιλίκια που διαβάζουμε από γέννησης ΚΛΙΚ. Τόσο κλισέ που δεν θα το πιστεύεις κι εσύ ο ίδιος όταν το επόμενο πρωί η καρέκλα σου θα μυρίζει ακόμη όπως ο κώλ… συγγνώμη, το δέρμα της. Επαναλαμβάνω : προϋπόθεση να έχει φύγει ΚΑΙ η καθαρίστρια, εκτός κι αν είσαι τόσο kinky άντρας που το κάνεις με την καθαρίστρια γιατί κι αυτές έχουν μ…συγγνώμη , ψυχή.
Του χωρισμού
Αν φεύγεις εσύ κάντο όπως επιβάλλεται να είναι η τελευταία φορά : αξέχαστο. Δεν ξέρω πώς είναι το “αξέχαστο” αλλά υποθέτω πως θα είναι κάπως διαφορετικό απ’ το ξεχασμένο. Αν φεύγει αυτή σιγά μην προλάβεις να το κάνεις για τελευταία φορά.
Της επανασύνδεσης
Είναι ακριβώς το αντίθετο από “του χωρισμού”. Αν επέστρεψε μέσα στη στιβαρή σου αγκαλιά αυτή, ζήτα της να στο κάνει όπως την πρώτη φορά: αξέχαστο. Αν επέστρεψες με την ουρά μέσα στα σκέλια (όχι τα δικά της ασφαλώς) εσύ, σιγά μην έχεις και μούτρα να της ζητήσεις σεξ με το καλημέρα.
Της πρώτης μέρας διακοπών μαζί
Ε, είναι αυτή η κλασσική ημέρα που όπως λένε τα κλισέ (μεγάλη σωτηρία αυτός ο τυφλοσούρτης) δεν βγαίνεις από το δωμάτιο κι από μέσα της. Θα την θυμάσαι μέχρι να πεθάνεις, έτσι κι αλλιώς ποτέ άλλη φορά δεν έφτασες τόσο κοντά στο θάνατο όσο εκείνη τη μέρα κι ας νόμισες πως μπαινόβγαινες στον παράδεισο, άσχετε άνθρωπε , αυτά κάνει η άγνοια της νιότης και βασικών θρησκευτικών (δεν μπαινοβγαίνεις κατά βούληση στον παράδεισο) & ιατρικών δεδομένων (και κουνέλι να ‘σουν θα γονάτιζες).
Της πρώτης φοράς μαζί της
Χαζά-χαζά, ούτε ο Κολόμβος πήρε τέτοια χαρά. Άσε που αυτός ανακάλυψε την ήπειρο αξύριστος, κουρασμένος, άπλυτος και ψειριασμένος. Ενώ εσύ φιγουρίνι. Το ενδεχόμενο της στυτικής τραγωδίας που ενδέχεται να προκύψει ως επακόλουθο της συγκίνησης, ούτε που να σας απασχολεί. Μπορεί κάποτε να τραγούδαγε ο Weller “the bitterest pill I had to swallow” αλλά σήμερα των Jam τα παιδιά – κοντά πενήντα- πριν ξαπλώσουν καταπίνουν. Καλού-κακού και τα εγγόνια το ίδιο, μη σας πω και τα δισέγγονα.
Της πρώτης φοράς με “άλλη”
Της πρώτης. Μνημειώδες, indeed. Μετά δεν μετράει. Το ‘πε και ο μέγιστος Ιωαννίδης : «η πρώτη είναι πρώτη, η δεύτερη είναι τίποτε» , μη διευκρινίζοντας –βέβαια- ποια είναι η πρώτη και ποια η δεύτερη αλλά μη περιμένετε σοβαρές απαντήσεις από έναν άντρα που παράτησε το γάμο κι έτρεξε στα πουρνάρια (άσχετο αλλά με τρώει : τι συναρπαστικό κρύβεται πίσω απ’ τα ρημάδια τα πουρνάρια που μπορεί να διαλύσει στο πιτς φυτίλι ένα γάμο; εκτός απ’ το κατούρημα δεν μου ‘ρχεται κάτι άλλο στο μυαλό)
Της πρώτης νύχτας του γάμου
Αυτό δεν μετράει γιατί η προίκα ήταν φαγωμένη πριν το γάμο, συνεπώς σιγά το exciting. Απλά το γράφουμε γιατί δίνει αυτομάτως 50 λέξεις και κάνει τον αρχισυντάκτη ευτυχισμένο που επιτέλους έπιασες “το νόημα της οικονομίας λέξεων χωρίς εκπτώσεις στην ποιότητα του κειμένου”.
Του “ας κάνουμε ένα μωράκι”
Όταν το ακούς αυτό για πρώτη φορά, ακόμη και “το μωρό της Ρόζμαρι” σου φαίνεται σαν ένα απ’ τα looney-tunes. Σεξ για μωράκι γίνεται ; Nα την ρωτήσεις δηλαδή πάνω στον οίστρο σου “τι σου κάνω μάνα μου;” και να σου απαντήσει “μωράκι” ; Ε ρε Πολάνσκι που σας χρειάζεται…
Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008
Mε διαφορά στήθους
Δηλαδή μιας ψήφου +πουλιά κέρδισες 2 ποτά στο 8ball, ή στο 1800, διαλέγεις, ανάλογα με το πότε έχεις σκοπό να έρθεις.
Πριν λίγες μέρες δημιουργήθηκε ένα ιστολόγιο από τον δον ντορεμι με πολύ παρείστικο προσανατολισμό και με χαρά δέχτηκα την πρόσκληση.
Ξέρει κανείς πως λέγεται το τραγούδι που ακούγετε στην εισαγωγή της εκπμπής ''ΕΜΠΟΛΕΜΗ ΖΩΝΗ''? Προς το παρών αυτά. Έρχετε χιουμοριστική ανάρτηση. Εμπνευση να δω πότε θα ου έρθει. Πάω να δω άγρια παιδιά.
Πριν λίγες μέρες δημιουργήθηκε ένα ιστολόγιο από τον δον ντορεμι με πολύ παρείστικο προσανατολισμό και με χαρά δέχτηκα την πρόσκληση.
Ξέρει κανείς πως λέγεται το τραγούδι που ακούγετε στην εισαγωγή της εκπμπής ''ΕΜΠΟΛΕΜΗ ΖΩΝΗ''? Προς το παρών αυτά. Έρχετε χιουμοριστική ανάρτηση. Εμπνευση να δω πότε θα ου έρθει. Πάω να δω άγρια παιδιά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)