Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

Επόμενη στάση

 Αγαπητό ιστολόγιο, αγαπητέ μοναδικέ αναγνώστη (που ίσως και να είσαι λογιστής σε αλυσίδα ταχυφαγείων που πήρε το όνομά της απο βουνό κάπου στην Ασία) πάει και το πάσχα, πέρασε. Επόμενη αργία στο καλεντάρι του αγίου πνεύματος. Φετινός επιτάφιος με κόσμο λιγότερο από πέρσι, θα έλεγα αισθητά λιγότερο. Ανάσταση το ίδιο. Με τιμές φωτιά λογικά ταξίδεψαν λίγοι. Και ο ρέπας, αυτή η υπουργάρα που πληρώνει παντού, λογικά δε θα ταξίδεψε με τόσο κόστος, εκτός και αν τον λυπήθηκε η βουλή και του κάλυψε τις βενζίνες και τον απάλλαξε απο τα διόδια.
 Στεγνώνει το ποτάμι της σκέψης. Η ψυχολογία αντιστρέφεται κάθε βράδυ, πριν την πρώτη εργάσιμη της εβδομάδας. Κάτι λείπει από το παζλ της ψυχοσύνθεσής μου, Το βαθύ κράτος του ντεσαγύ δε διάγει και την καλύτερή του περίοδο, με σημαντικό μερίδιο σίγουρα την γενική οικονομική και εργασιακή κατάσταση της χώρας. Δε ξέρω τελικά πόσο μεγάλα είναι αυτά τα προβλήματα και σίγουρα μου είναι πιο δύσκολο να τα χειριστώ. Ένας φιλόσοφος έλεγε ότι λίγο πριν πεθάνουμε, ξαπλωμένοι στο κρεβάτι του πόνου θα πούμε ''ώστε αυτό ήταν όλο?'' Οι ηθοποιοί που είχε καλεσμένους ο Θεοδωράκης στην χθεσινή εκπομπή του, που ήταν όλοι τους κωμικοί, έλεγαν ότι κατα βάθος είναι μελαγχολικά άτομα και εσωστρεφεί.

Λίγο πριν μπω στο κελί μου, ρίχνω μια κλεφτή ματιά στον σοφό τοίχο, που σε οργουελική διάθεση παρατηρεί ''η πείνα, ο μόχθος και η απογοήτευση είναι ο αμετάβλητος νόμος της ζωής''

Υ.Γ. Εμπρός στο δρόμο που χάραξαν οι χώρες της Αφρικής. Ραντεβού, είτε στα σχόλια, μοναδικέ αναγνώστη, είτε στην επόμενη ανάρτηση.

Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

Το βουνό...

ο Πάγκαλος δηλαδή, διάβασα ότι δήλωσε (πολύ γενικό είναι αυτό) ότι οι τούρκοι είναι δουλευταράδες και οι έλληνες τεμπέληδες. Προφανώς αναφέρεται στο σινάφι του, προφανώς μιλάει για τους συναδέλφους του και τους τα χώνει άγρια. Αν είναι έτσι το δέχομαι. Αλλά επειδή δεν είναι (κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει) του χρειάζονται πολλά γιαούρτια.
  Μεγάλη Παρασκευή και οσονούπω αναχωρώ δια το χωριό.  Κοσμογονικές αλλαγές δεν υπάρχουν (ή δε τις αναφέρω). Έλεγα προχθές σε έναν φίλο μου, ότι όσο περισσότερα βιβλία διαβάζω τόσο φτάνω σε ένα συμπέρασμα. Σαν την Αγκάθα Κρίστι και τον Ρέυμοντ Τσάντλερ δεν υπάρχει. Μετρ του αστυνομικού και οι 2 αλλά σε άλλο στυλ. Η Αγκάθα περιγράφει άψογα τη συντηρητική κοινωνία της Αγγλίας στις αρχές του 1900 και λίγο αργότερα και ο Τσάντλερ τον υπόκοσμο του Λος Άντζελες κάπου στα μέσα του 1900. Η μεγάλη τους διαφορά και παράλληλα αυτό που με κερδίζει στον Τσάντλερ είναι ότι βάζει τον ήρωά του σε ερωτικές περιπέτειες, ενώ στολίζει τα βιβλία του με αιχμηρό χιούμορ και φοβερές ατάκες.  
  Eυτυχώς πριν λίγο έμαθα ότι δε θα δουλέψω το σάββατο.

Καλή ανάσταση, καλές γιορτές καλό ψήσιμο. Εγώ θα την βγάλω με όλα τα υπόλοιπα στο τραπέζι εκτός από το αρνί. Το σιχαίνομαι μετά βδελυγμίας. Θα καθίσω όσο πιο μακριά του μπορώ. Τι αν κάνεις, κόμπλεξ είναι αυτά. 

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

τούμπα

  Μοναδικέ μου αναγνώστη, πάντα είχα αμφιβολίες για τη νευτώνια φυσική. Τις προάλλες όμως καταρρίφθηκαν, τελικά ο Νεύτωνας ήταν μεγάλο αλάνι. Τούμπαρα με το αυτοκίνητο με 0 συνέπειες για την υγεία μου, ούτε γαζαπλάστ δε χρειάστηκα και με τις λιγότερες δυνατές για το αυτοκίνητο, γύρω στα 600 ευρώ. Θα μπορούσε να είναι πολύ περισσότερες. Βέβαια, αυτά τα κοιτάμε επειδή δεν έχω ούτε γρατζουνιά όπως προείπα. Οι λαμαρίνες επισκευάζονται. ΣΑ ΤΗ ΖΩΝΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ.- 
  Γιατί όταν ένα πολιτικό πρόσωπο τραβιέται με τη δικαιοσύνη, είναι πάντα συμφέροντα που θέλουν τη πολιτική του εξόντωση? Γιατί ο νομάρχης αποφασίζει ένα πρόστιμο για νοθευμένα καύσιμα από 89000 να γίνει 5000? Και φυσικά του δίνει το δικαίωμα να συνεχίσει να πουλά νοθευμένα καύσιμα αδιαφορώντας για αυτούς που τα αγοράζουν. Γι αυτούς που τον ψήφισαν. Δυστυχώς, η ποινή του έχει ανασταλτικό χαρακτήρα, πότε στο διάολο θα δούμε έναν στη φυλακή? Αλλά κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει.
  Τελικά πως και πότε μπορείς να είσαι σίγουρος για την ενημέρωση που έχεις? Τα διάφορα μπλογκ με την ευκαιρία της 4ήμερης απεργίας των δημοσιογράφων ξεσάλωσαν και έγραφαν ότι ήθελαν. Μέχρι και πρόωρες εκλογές θα ανακοίνωνε η κυβέρνηση στη λήξη της απεργίας. Ήταν ποτέ η ενημέρωσή μας αξιόλογη? Είναι με κάποιο τρόπο σήμερα? Υπάρχει έστω και ένα ψεγάδι αλήθειας? Ρητορικό ερώτημα.
 Σα την άδεια από τη δουλειά δεν έχει. Με αφορμή αυτό σήμερα, έκανα μια εξόρμηση στην πλατεία του Ευόσμου, καφεδάκι, αθλητική εφημερίδα, σκύλος στο ραδιόφωνο, γενικά χαλάρωση. Λόγω δουλειάς τα πρωινά τα εκτιμώ ιδιαίτερα. Ελπίζω να μην αλλάξει αυτή η κατάσταση.
  Αυτά για σήμερα. Σύντομα πάλι μαζί σας.

Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

semi final


Αν θες μια εικόνα του μέλλοντος σκέψου μια μπότα να τσαλαπατά ένα πρόσωπο. Έτσι θα είναι για πάντα. Η πείνα, ο μόχθος και η απογοήτευση είναι ο αμετάβλητος νόμος της ανθρωπότητας. Τώρα θα ρωτάς τι έγινε και τόση αισιοδοξία. Όπως είπα και στην προηγούμενη ανάρτηση διάβασα το 1984 και τη φάρμα των ζώων. Φοβερά βιβλία και τα 2. Δε σταματάς να βρίσκεις αντίστοιχες καταστάσεις σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας και της κοινωνίας γενικότερα. Ήθελα να πάρω τα παιδιά της πιάτσας του Τσιφόρου και Καββαδία αλλά λίγο το ότι δε τα βρήκα, λίγο το ότι μου γυάλισαν άλλα στο μάτι τελικά κατέληξα στο γεράκι της μάλτας του Ντάσιελ Χάμετ. Έχει ξημερώσει παρασκευή, καθαρίζω το μπάνιο και πέφτω για ύπνο. Δυσκολεύομαι ακόμα να μπω σε ρυθμό γραψίματος, αλλά μάλλον θα τα καταφέρω.