Κάπως έτσι

Τα καλοκαίρια της ωραίας εποχής του γυμνασίου δεν είχαμε και τίποτα να μας απασχολεί. Πάρα μόνο το πότε θα πάμε για μπάλα. Τι ώρα δηλαδή, γιατί πηγαίναμε κάθε μέρα. Ένα καψερό απόγευμα λοιπόν μαζευόμαστε για την γνωστή εακιά* στις 5. Ήμασταν άρρωστοι, καλοκαιριάτικα στις 5 για μπάλα σε τσιμεντένιο γήπεδο για χαντμπολ. Τουλάχιστον τότε παίρναμε τα ποδήλατά μας, τώρα αν δεν έχει ένας αυτοκίνητο ήρθε το τέλος του κόσμου. Ένα απόγευμα λοιπόν και αφού μαζευτήκαμε όσοι χρειαζόμασταν, κάπως έπρεπε να μοιραστούμε.
Ο κυρ Γιάννης** τότε δε με ήξερε οπότε με αποκάλεσε ''το παιδί με τα μαύρα''. Την επόμενη μέρα κι' όλας και αφού έμεινε άφωνος με την απόδοση μου με αποκάλεσε ''ντεσαγι''. Αυτό ήταν. Από τότε έχω να ακούσω το όνομα μου. Σχεδόν δηλαδή. Στο βάθος του χρόνου άντεξε το συντμημένο desa ενώ χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα το εντεσειγ. Μη ρωτάς πως βγήκε αυτό.
Κάπως έτσι βγήκε το nickname αυτό. Είναι λοιπον φως φανάρι πως κατέληξα σε αυτήν την ονομασία του μπλογκ. Καλούνται οι κάτωθι αναγραφόμενοι να πουν πως βγήκε το δικό τους nickname ή αν δεν έχουν, γιατί ονόμασαν έτσι το μπλογκ τους. Όπως καταλάβατε κα΄νω την πρώτη απόπειρα να ξεκινήσω ένα μπλογκοπαίχνιδο.

+πουλιά
aggelika
καρ
fava
σιλβερ
ifigeneia
λαχανάκι
gwgw
zekia
my anna
st
salerosa
doremis
natalia
doctormel
zozel
red nights
roomate
vziou
stella
metris
kakos
zero


Aν ψήνεσαι βγες και πες.

Άσχετο, ST οι κυρίες ισχυρίζονται ότι σε ξέρουν, τόσο καλά μάλιστα που σε κάνανε και τατουάζ. Δε σε βγάζουν από το μυαλό τους. Μάλλον αρέσεις, αλλά και οι 2 είναι εκ λατινικής Αμερικής, πως βρέθηκες εκεί?







* εακια = ΕΑΚ. Εθνικό Αθλητικό Κέντρο. Το εακ βεροίας βρίσκετε στο χωριό μου. Λουκούμι μας έκατσε. Όταν γίναμε θαμώνες δε λέγαμε ''πάμε εακ'', λέγαμε ''ας γίνει εακια''

**κυρ Γιάννης = μυθική μορφή, μυθική όμως όχι αστεία. Κατωχήρωσε την πατέντα να βγάζει σέντρες πάντα με το δεξί εξωτερικό, δε θυμάμε να χρησιμοποιεί τίποτα άλλο.