Άλλος ένας χρόνος δήθεν εμπειρίας βαραίνει τις καλογυμνασμένες πλάτες μου (είπε και τράβηξε κατά το δάσος γεμάτος μετριοφροσύνη, πετώντας από κλαδάκι σε κλαδάκι). Δε θέλω κάτι διαφορετικό από αυτά που λέω στο προηγούμενο ποστ. Δε ζητάω κάτι διαφορετικό.
Σας ευχαριστώ όλους όσους με θυμηθήκατε, όσους ήρθατε στο 1800 και όσους δε μπορέσατε.
Τα ξαναλέμε του χρόνου κατά πάσα πιθανότητα.
Υ.Γ. Δε ξέρω τι είναι το FAP, αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία.
Φιλιά,
εγώ
2 σχόλια:
Παλικάρι, σου εύχομαι να έχεις πάντα τόσο γαμάτα άτομα να σε πλαισιώνουνε...
παλικάρι έχω σχόλιο, αυτό είναι είδηση.
Δημοσίευση σχολίου