Η ζωή είναι μια τεράστια μηχανή παραγωγής τυχαίων γεγονότων(αυτό αν δε κάνω λάθος λέγεται randomization), οπότε ότι και αν σχεδιάζεις το κάνεις πάντα χωρίς τον ξενοδόχο. Ξεκίνησα σήμερα στις 7 το πρωί για να δώσω και το τελευταίο μάθημα. Έφτασα κανονικά στις 09:30, πήγα να δω βαθμολογίες, είδα ότι πέρασα φυσική και κωλοχάρηκα. Κατέβηκα για μπανάκι στην ακτή Μπάτη, φανταστική παραλία, φανταστική θάλασσα, κάνω τη βουτιά. Θυμάμαι ότι θέλω να πάρω κάτι αό το αυτοκίνητο, πάω αλλά εδώ μπαίνει η τύχη. Μπλοκάρει ο συναγερμός, το ξεκλείδωσα αλλά δεν είχε νόημα. Εμπόδιζε τον κινητήρα να ανεβάσει στροφές. Μοιραία ήρθε η όδική βοήθεια, και το έφερε Βέροια. Το μάθημα μάλλον το περνάω, δηλαδή σήμερα τελείωσα με τη σχολή. Πόσο ωραία ακούγεται.Πόσο ωραία. Σα να τελειώνεις το στρατο, περίπου. Τώρα πρέπει να δρομολογηθούν άλλα θέματα. Δουλειά, γυναίκα κλπ, κλπ. Αυτά για σήμερα. Είμαι κουρασμένος από την όλη ταλαιπωρία.
1 σχόλιο:
bravo re babis!!! ante k sta dika mas!!!
Δημοσίευση σχολίου