Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

για δες, τελικά δεν είναι δύσκολο...


  Οκ, τελικά δεν είναι δύσκολο. Νόημα έχει? Αισθάνομαι πολύ περίεργα που κάθομαι να ξαναγράψω και να μπω στη κουλτούρα του να διαβάζω μπλογκς. Έγινε τεράστια αλλαγή με τα κοινωνικά δίκτυα. Πλέον όλοι κάτι ποστάρουμε εκεί.  Τα ιστολόγια ήταν ένα ωραίο πυροτέχνημα, ένας πρόδρομος των κοινωνικών δικτύων. Η μπάλα πλέον παίζεται στο δικό τους γήπεδο. εγώ για παράδειγμα αρχικά έκανα facebook. Μετά twitter και μου άρεσε αρκετά. Και πλέον ο σοβαρός μου λογαριασμός είναι στο instagram. Αλλά ως εκεί. Δε θα επεκταθώ άλλο.

  Διάβασα τις προηγούμενες αναρτήσεις μου, και διαπίστωσα ότι είμαι περίπου στην ιδια ψυχολογική-συναισθηματική φάση με τότε, με τι διαφορά ότι στο ενδιάμεσο έζησα και καλές μέρες. Σε άλλα νέα, χαίρω άκρας υγείας εγώ, η οικογένειά μου και οι φίλοι μου. Είμαι σε μια δουλειά που μου αρέσει πολύ με πολύ καλές συνθήκες και σταθερότητα. Με άλλα λόγια έχω όλα όσα θα ήθελα να έχω, απουσιάζει όμως η σχέση. Και η συναισθηματική σταθερότητα.

  Διαβάζω πολλές παλιές μου αναρτήσεις. Ρε φίλε έγραφα ωραία.