Αγαπητό ιστολόγιο, ναι το ξέρω, έχω καιρό να γράψω. Ναι έγιναν πολλά όλο αυτό το διάστημα. Συνέβησαν μερικές μεγάλες αλλαγές στη ζωή δικών μου ανθρώπων, θεωρητικά προς τη σωστή κατεύθυνση. Στη δική μου ζωή δεν υπήρξε κάτι το εξαιρετικό. Ίσως το πιο όμορφο να ήταν η συναυλία των U2 που πήγα και είδα. Γεμάτο ΟΑΚΑ, φοβερά σκηνικά, πολύς κόσμος, μουσικάρες, σχεδόν τέλειο μείγμα. Διάβασα αρκετές περιπέτειες του μεγάλου Φίλιπ μάρλοου, δούλεψα ακόμη περισσότερο, είδα και τους Placebo και δε θέλω να το θυμάμαι καν.
Μια καναδέζα που ζει στη Νέα Υόρκη σκέφτηκε κάτι που ίσως να μη σκεφτήκαμε εμείς αλλά ξέραμε εν μέρει τα αποτελέσματά του. Και λέω εν μέρει γιατί εγώ δε θα πίστευα ότι ένα χάμπουργκερ και λίγες πατάτες θα άντεχαν αναλλοίωτα για τουλάχιστον 4 μήνες. Τι σκατά έχουμε φάει και ακόμα χειρότερα τι έρχεται σε λίγα χρόνια στο τραπέζι μας...
Μια καναδέζα που ζει στη Νέα Υόρκη σκέφτηκε κάτι που ίσως να μη σκεφτήκαμε εμείς αλλά ξέραμε εν μέρει τα αποτελέσματά του. Και λέω εν μέρει γιατί εγώ δε θα πίστευα ότι ένα χάμπουργκερ και λίγες πατάτες θα άντεχαν αναλλοίωτα για τουλάχιστον 4 μήνες. Τι σκατά έχουμε φάει και ακόμα χειρότερα τι έρχεται σε λίγα χρόνια στο τραπέζι μας...
