Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες

Έσφιξε η μέγγενη, για τα καλά. Συρρίκνωση εισοδήματος, αύξηση κόστους ζωής. Εξίσωση για πολύ δυνατούς λύτες. Ο μεγαλύτερος φόβος φυσικά, τουλάχιστον για μένα, είναι το μαχαίρι σε 13ο και 14ο μισθό. Αυτό είναι σα να πέφτει πυρηνική βόμβα. Μάλλον μας ανήγγειλαν ότι θα πέσει. Ίδωμεν. Οι βενζινοπώλες είναι από τους μεγαλύτερους και πιο ξεδιάντροπους ληστές της κοινωνίας μας, αλλά αυτό μάλλον το ξέραμε. Δεν καταλαβαίνω γιατί τα μέτρα έχουν μόνιμο χαρακτήρα και όχι προσωρινό. Είναι τόσο σκληρά που είναι απάνθρωπο να κρατήσουν μια ζωή. Αν θέλουν λεφτά μπορούν να τα βρουν και από αλλού. Θα ζητήσουν τα 28 δις που δώσανε στις τράπεζες? Θα κυνηγήσουν λυσσαλέα τη φοροδιαφυγή και την αισχροκέρδεια? Όχι. Τουλάχιστον αυτό μας λέει το παράδειγμα με τους βενζινοπώλες, το πιο εύκολο και τρανταχτό.

Είχα μια δύσκολη εβδομάδα στη δουλειά. Να φύγει και να μη ξαναγυρίσει. Αρκετή δόση άγχους και στρες. Φτάνει πια.

Τι συνέβη φέτος και αποφάσισαν να μας επισκεφτούν όλοι οι καλοί της παγκόσμιας μουσικής σκηνής?  Εχω εισιτήριο και θα πάω σε Rammstein και U2. Kαι θα πάρω και για Scorpions. Όπως έλεγα στην προηγούμενη ανάρτησή μου, θα είναι ανοιχτή πληγή το να μη τους δω. Αν ήμουν δάσκαλός θα πήγαινα σε όλες. Και λεφτά θα είχα και χρόνο άπλετο. Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα. Άλλο θέμα αυτό.

Έχω λόγους να έχω καλή ψυχολογία, αλλά αυτή μένει κολλημένη στο ναδίρ της.




Αν και από αθλητική εφημερίδα, τη μόνη που ασχολήθηκε με το θέμα, πολύ σωστός ο τίτλος της.