σκαλοπάτια στον παράδεισο

είναι τρίτη βράδυ :

Οι Led Zeppelin παίζουν το stairway to heaven, τα γκρι κύτταρα του εγκεφάλου μου δουλεύουν στο φουλ (δηλαδή όχι όπως πάντα), σφίξιμο στο στομάχι, προσπαθώ να κατεβάσω ιδέες. Η πρώτη ύλη από όπου θα προέλθουν είναι ελάχιστη, τα δεδομένα λίγα και η φαντασία μου όχι στα καλύτερά της. Με λίγη βοήθεια από ένα μπουκάλι amstel που εντελώς τυχαία βρέθηκε σπίτι μου, κουτσά στραβά συνέταξα αυτό που πίστευα ότι ήταν αρκετό, για να είναι μια απλή αρχή χωρίς τυμπανοκρουσίες. Ίδωμεν, όπως συνηθίζω να λέω σε πολλές περιπτώσεις.

είναι τετάρτη βράδυ
Υπό τους ήχους πότε των πυξ λαξ πότε του καρρά, οι δείκτες του ρολογιού σημαδεύουν την 22η ώρα της ημέρας και η βρόχα έξω πέφτει right through, εγκαταλείπω τον υπολογιστή για να ασχοληθώ με κάτι πιο δημιουργικό, την κιθάρα.